" Ale najgorszym błędem popełnianym wobec starszych ludzi jest to, że zapominamy o ich młodości"
Czyż nie? Pamiętamy, że mieliśmy babcie i dziadków, no niestety o ich młodości mamy mgliste pojęcie, a może wielka szkoda, zważywszy na wojenną ich przeszłość, ponieważ mogłoby powstać mnóstwo fascynujących powieści.
A książka jest niemal arcydziełem! Oczywiście zarwałam noc!
Maleńkie minusiki:
- okładka wygląda, jakby była brudna - najpierw wyczyściłam, a potem skojarzyłam, że to jednak nie brud :)
- momenty, gdzie przewracam oczami:
1. tatuś nie wierzy w umiejętności niepełnosprawnej córki, za namową idzie na przedstawienie i płacze ze wzruszenia
2. " jeśli go skrzywdzisz, to cię zabiję" - mówi siostra przyszłego męża Emmy( gdyby wiedziała, co będzie po ślubie, zabiłaby Emmę przynajmniej raz w miesiącu :))
3. Nie ma takiego dziecka na świecie, które mieszkało z mamą 10 lat i nie pamięta jej miłości. Nawet gdyby miało wbijane do głowy, że mama jest zła, po latach na pewno skontaktuje się i zażąda wyjaśnień. Lucy nie... - bardzo dziwne.
Reszta książki jest najwspanialszym wspomnieniem...

" Ale najgorszym błędem popełnianym wobec starszych ludzi jest to, że zapominamy o ich młodości"
Czyż nie? Pamiętamy, że mieliśmy babcie i dziadków, no niestety o ich młodości mamy mgliste pojęcie, a może wielka szkoda, zważywszy na wojenną ich przeszłość, ponieważ mogłoby powstać mnóstwo fascynujących powieści.
A książka jest niemal arcydziełem! Oczywiście zarwałam...