Nie jestem fanką Agnieszki Osieckiej, ale kiedy na targu staroci zobaczyłam książkę jej autorstwa i to jeszcze z ilustracjami Bohdana Butenki stwierdziłam, że grzechem byłoby nie kupić. To był strzał w dziesiątkę, bo takiej Osieckiej nie znałam. Książka o przygodach Pietrucha, który w towarzystwie kolegów z klasy, nauczyciela i diabła Belzebuba Rączki odkrywają działanie praw fizyki. Czemu ja takich lekcji nie miałam? Świetny, abstrakcyjny humor, okraszony cudownymi także mocno zakręconymi ilustracjami sprawia, że formułki twierdzeń same wpadają do głowy. Tak, tu się naprawdę omawia prawa fizyki. Mądra, dowcipna, świetna książka. Aż się prosi o wznowienie.

Nie jestem fanką Agnieszki Osieckiej, ale kiedy na targu staroci zobaczyłam książkę jej autorstwa i to jeszcze z ilustracjami Bohdana Butenki stwierdziłam, że grzechem byłoby nie kupić. To był strzał w dziesiątkę, bo takiej Osieckiej nie znałam. Książka o przygodach Pietrucha, który w towarzystwie kolegów z klasy, nauczyciela i diabła Belzebuba Rączki odkrywają działanie...

Jako belfer ubawiłam się przy tej książce setnie i polecam nie tylko uczniom ale i ich nauczycielom.
Niech się ktoś nad tą pozycją zlituje i wyda ponownie! Rewelacja, choć może język ciut archaiczny.

Jako belfer ubawiłam się przy tej książce setnie i polecam nie tylko uczniom ale i ich nauczycielom.
Niech się ktoś nad tą pozycją zlituje i wyda ponownie! Rewelacja, choć może język ciut archaiczny.

Genialna bajka dla dzieci, dorośli też świetnie się ubawią :)

Genialna bajka dla dzieci, dorośli też świetnie się ubawią :)

Pierwszoosobowa narrator, Pietruch, wprowadza nas w swój szkolny świat, opisując lekcje fizyki. Nie były one nudne, ale pełne przygód, a to głównie za sprawą diabła, Belzebuba Rączki, który uwielbiał mieszać i bawić się. To przez niego nie wychodziło wiele eksperymentów, prostował on zasady fizyczne (np. dodając kluczowe słowo „przeważnie”). Zaadresowana dla dzieci i młodzieży książka zawiera wiele mądrych przemyśleń i odniesień praw fizyki do codziennego życia.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/wzor-na-diabelski-ogon-agnieszka-osiecka/

Pierwszoosobowa narrator, Pietruch, wprowadza nas w swój szkolny świat, opisując lekcje fizyki. Nie były one nudne, ale pełne przygód, a to głównie za sprawą diabła, Belzebuba Rączki, który uwielbiał mieszać i bawić się. To przez niego nie wychodziło wiele eksperymentów, prostował on zasady fizyczne (np. dodając kluczowe słowo „przeważnie”). Zaadresowana dla dzieci i...

Jedna z najlepszych książek dzieciństwa, zaczytana na długo przed tym zanim dowiedziałam się, kim w ogóle jest, była A. Osiecka. Obecnie wróciłam do niej wraz z moim dzieckiem, które również ją uwielbia, choć nie łapie niektórych obyczajowych smaczków z uwagi na wiek, bądź to, jak bardzo zmieniła się nasza rzeczywistość. Smaczki te nadal, mimo upływu lat, bawią starszych czytelników. A przy okazji kilka podstawowych pojęć z zakresu fizyki wchodzi do głowy łatwo i przyjemnie.
Rewelacyjna, niedoceniana książeczka.

Jedna z najlepszych książek dzieciństwa, zaczytana na długo przed tym zanim dowiedziałam się, kim w ogóle jest, była A. Osiecka. Obecnie wróciłam do niej wraz z moim dzieckiem, które również ją uwielbia, choć nie łapie niektórych obyczajowych smaczków z uwagi na wiek, bądź to, jak bardzo zmieniła się nasza rzeczywistość. Smaczki te nadal, mimo upływu lat, bawią starszych...

przyjemna, krótka książeczka na jeden wieczór.
jej wartość artystyczną znacznie podnoszą wspaniałe ilustracje Bohdana Butenki. warto ją mieć w swojej bibliotece.

przyjemna, krótka książeczka na jeden wieczór.
jej wartość artystyczną znacznie podnoszą wspaniałe ilustracje Bohdana Butenki. warto ją mieć w swojej bibliotece.