"Nędznicy" to wielowątkowa i obszerna- 4 tomowa powieść. Głównym wątkiem są losy byłego galernika Jeana Valjeana. A także osób, które spotyka na swej drodze. Chociaż można stwierdzić, że tak naprawdę głównym bohaterem są warstwy niższe najbiedniejsze.
Valjean pod wpływem biskupa przechodzi przemianę. Postanawia stać się dobrym i uczciwym człowiekiem. Staje się właścicielem fabryki i merem miasteczka. Jednak przeszłość daje mu o sobie znać w postaci ścigającego go policjanta Javerta. Valjean z powrotem trafia na galery, ale z nich ucieka. Uciekając z galer zabiera ze sobą córkę jednej z pracownic fabryki Fantyny - Kozetę. Odtąd staje się dla niej ojcem. W tym fragmencie najbardziej spodobał mi się opis karczmy i rodziny Thenadierów. Thenadierowie przypominali mi pewne osoby, które miałam w życiu przyjemność spotkać obym więcej ich nie spotkała. Ale wracając do powieści Kozeta i Valjean przebywają w klasztorze, gdzie Kozeta uczy się, a jej ojciec jest ogrodnikiem. I tu znowu zadziwił mnie opis klasztoru i zakonnic. Oraz to jak one dobrowolnie wyrzekły się szczęścia by w klasztorze żyć w samotności i umartwiać się na ciele i duszy. Kozeta też miała zostać zakonnicą, jednak Valjean nie chce dla niej takiego życia. Po wyjściu z klasztoru zamieszkują w Paryżu. Kozeta spotyka ubogiego studenta Mariusza. Zakochują się w sobie. Piękny opis ich spotkań, ani nie słodki, kiczowaty ani nie mdlący. Ale oddający piękno uczucia... Wybucha rewolucja, w której udział bierze Mariusz...
Najbardziej w powieści widoczne były opisy nędzy. Aż dziwiłam się jak w takich warunkach można żyć. Jak już wspominałam głównym bohaterem oprócz Valjeana są warstwy niższe. Są w nich ludzie dobrzy i uczciwi: Valjean, Fantyna, Eponina i jej brat Gavroche. Szkoda mi było Eponiny zakochanej w Mariuszu. Lubiłam ją bardziej niż słodką i mdlącą Kozetę. A także ludzie źli, zepsuci do cna jak małżeństwo Thenadierów. Współczułam Fantynie, która aby zarobić na utrzymanie córki po wyrzuceniu z fabryki została prostytutką. Dziwiło mnie jakie to były okrutne czasy dla samotnych matek. Fantyna nie mogła mieszkać razem z Kozetą. Oddała ją Thenadierom i dawała pieniądze na jej utrzymanie. Z fabryki wyrzucili ją bo jedna z pracownic dowiedziała się, że Fantyna jest panną i ma dziecko. Straszne czasy... Wnerwiały mnie dygresje autora. Czasami były długie i nudne. A czasami się z nimi nie zgadzałam. Inna jest perspektywa kogoś żyjącego w XIX wieku a inna kogoś żyjącego w XXI wieku. Mimo to polecam "Nędzników". Myślę, że każdy wykształcony, kulturalny i oczytany człowiek powinien znać tę powieść.

"Nędznicy" to wielowątkowa i obszerna- 4 tomowa powieść. Głównym wątkiem są losy byłego galernika Jeana Valjeana. A także osób, które spotyka na swej drodze. Chociaż można stwierdzić, że tak naprawdę głównym bohaterem są warstwy niższe najbiedniejsze.
Valjean pod wpływem biskupa przechodzi przemianę. Postanawia stać się dobrym i uczciwym człowiekiem. Staje się właścicielem...