Ksiażka mojego dzieciństwa,przeczytana z mojej własnej chęci .Niestety nie przerabialiśmy jej w szkole podstawowej ,dostałam w prezencie od mojej kuzynki.To piękna,smutna,chwytająca za serce historia o miłości braterskiej i poświęceniu.Zawiera głębokie prawdy i przekazuje ważne ,uniwersalne wartości.To opowieść o walce o to co słuszne,o siebie i o rodzinę,przyjaciół,o życie .Ciekawe przygody,zero nudy,głęboka miłość braci,którzy są najlepszymi przyjaciółmi. odnalezienie sensu życia,a także swojej tożsamości,mimo bardzo młodego wieku i przeniesienia się do innej krainy po śmierci .To wszystko sprawia,że ta historia jest ponadczasowa,można czytać w każdym wieku .Myslę,że każdy człowiek ją powinien przeczytać przynajmiej raz w życiu.Pamiętam jak płakałam przy pierwszym czytaniu w paru momentach,co najmiej na pięciu.Bardzo poruszyła mnie ta powieść,uczy o tym by pamiętać co jest ważne,by widzieć dobro nawet w najtrudniejszych momentach,by nie poddawać się tylko mieć nadzieję,że we wszystkim jest jakiś sens,że będzie lepiej.Astrid Lindgren pokazuje jednak,że o piękno i o dobre miejsce ,gdzie króluje szczęście,miłość trzeba walczyć.Uwielbiam tutaj obu braci,ich więz ,ich odwagę,męstwo,lojalność,dobroć.Klimat tej powieści jest magiczny mimo tragizmu ,można w niej znaleźć czar dzieciństwa,bezgranicznej dobroci i ufności.Mam wielki sentyment i lubię do niej wracać. Ilekroć myślę o niej przypomina mi się smak dzieciństwa i wspomnienia tamtego okresu.

Ksiażka mojego dzieciństwa,przeczytana z mojej własnej chęci .Niestety nie przerabialiśmy jej w szkole podstawowej ,dostałam w prezencie od mojej kuzynki.To piękna,smutna,chwytająca za serce historia o miłości braterskiej i poświęceniu.Zawiera głębokie prawdy i przekazuje ważne ,uniwersalne wartości.To opowieść o walce o to co słuszne,o siebie i o rodzinę,przyjaciół,o życie...