Szpiegowska powieść, która moim okiem napisana jest na siłę, no chyba, że ktoś faktycznie jest fanem autora i tej powieści, może w niej widzieć jakiekolwiek pozytywne aspekty - jak dla mnie one nie istnieją, niestety. Opisuje rzeczywistość, rzeczywiście idzie się z tym zgodzić. Tajne służby i te sprawy - może z tego powodu tak okropnie się nudziłam? Bardzo możliwe, ale tutaj przestroga, jeżeli czytacie "szpiegowska", "tajne służby", "zimna wojna" - to nawet się za nią nie bierzcie.

Cała recenzja dostępna na: http://tylkomagiaslowa.blogspot.com/

Szpiegowska powieść, która moim okiem napisana jest na siłę, no chyba, że ktoś faktycznie jest fanem autora i tej powieści, może w niej widzieć jakiekolwiek pozytywne aspekty - jak dla mnie one nie istnieją, niestety. Opisuje rzeczywistość, rzeczywiście idzie się z tym zgodzić. Tajne służby i te sprawy - może z tego powodu tak okropnie się nudziłam? Bardzo możliwe, ale...

Jak na książkę, którą zakupiłam za 6zł na wakacjach, bez czytania opisu z tyłu to bardzo jestem zadowolona. Ogólnie historia ciekawa, może zbyt dużo wątków ciągniętych równocześnie a za mało stron, żeby zrozumieć bohaterów ale mimo wszystko bardzo mi się podobała :)

Jak na książkę, którą zakupiłam za 6zł na wakacjach, bez czytania opisu z tyłu to bardzo jestem zadowolona. Ogólnie historia ciekawa, może zbyt dużo wątków ciągniętych równocześnie a za mało stron, żeby zrozumieć bohaterów ale mimo wszystko bardzo mi się podobała :)

Przyzwoita powieść szpiegowska. Dużo postaci, ciekawe charaktery braci, Alice i ojca. Skomplikowane relacje rodzinne, biznesowe i wywiadowcze. Do tego mafia rosyjska w Londynie. Dobrze się czyta, nie zachwyciła.

Bardzo miękka okładka doprowadzała mnie do szału .. książka przelewała się przez ręce w środkach komunikacji miejskiej ...

Przyzwoita powieść szpiegowska. Dużo postaci, ciekawe charaktery braci, Alice i ojca. Skomplikowane relacje rodzinne, biznesowe i wywiadowcze. Do tego mafia rosyjska w Londynie. Dobrze się czyta, nie zachwyciła.

Bardzo miękka okładka doprowadzała mnie do szału .. książka przelewała się przez ręce w środkach komunikacji miejskiej ...

Niezła książka, rzeczywiście troszkę w stylu le Carre'a - w szczególności jeżeli chodzi o taki nieco pesymistyczny czy wręcz fatalistyczny wydźwięk. Jednak do mistrza powieści szpiegowskich sporo brakuje. Akcja wydaje się nadmiernie skomplikowana, gdy weźmiemy pod uwagę dość "banalne" rozwiązanie. Pisząc "banalne" nie mam na myśli prostoty w rozwikłaniu zagadki. Chodzi mi bardziej o to "prozaiczność" przestępstwa - brudne interesy rosyjskiej mafii w Zjednoczonym Królestwie. Fakt, że nakładają się na to porachunki oficerów dawnych służb...

Niezła książka, rzeczywiście troszkę w stylu le Carre'a - w szczególności jeżeli chodzi o taki nieco pesymistyczny czy wręcz fatalistyczny wydźwięk. Jednak do mistrza powieści szpiegowskich sporo brakuje. Akcja wydaje się nadmiernie skomplikowana, gdy weźmiemy pod uwagę dość "banalne" rozwiązanie. Pisząc "banalne" nie mam na myśli prostoty w rozwikłaniu zagadki. Chodzi mi...

Mistrzowska powieść szpiegowska. Wyraziści, niezwykle kontrastowi bohaterowie. Skomplikowana zagadka, stopniowe budowanie napiętej atmosfery, nieoczekiwane zwroty akcji, polityczne zawiłości oraz międzynarodowa afera. Czego chcieć więcej?

Mistrzowska powieść szpiegowska. Wyraziści, niezwykle kontrastowi bohaterowie. Skomplikowana zagadka, stopniowe budowanie napiętej atmosfery, nieoczekiwane zwroty akcji, polityczne zawiłości oraz międzynarodowa afera. Czego chcieć więcej?

Krótko:doskonała powieść szpiegowska, bez wodotrysków-wszystko dzieje się po cichu, czyli tak jak powinno się dziać...i nie ma happy end'u. No i tyle w temacie:)

Krótko:doskonała powieść szpiegowska, bez wodotrysków-wszystko dzieje się po cichu, czyli tak jak powinno się dziać...i nie ma happy end'u. No i tyle w temacie:)

,,Były agent brytyjskiego wywiadu, po 25 latach rozłąki pragnie pojednać się z synami. Kiedy zostaje nagle zamordowany w swoim mieszkaniu w Londynie, dwaj bracia, artysta i biznesmen, muszą zmierzyć się nie tylko z zagadką jego śmierci, ale też tajemnicą jego życia w roli szpiega. Całą rodziną od pewnego czasu interesuje się MI5. Bracia zostają wplątani w rozgrywkę z udziałem służb specjalnych i rosyjskiej mafii, której finału nie sposób przewidzieć." Tekst z okładki


Charles Cumming to pisarz, autor powieści o tematyce szpiegowskiej. Przez brytyjską prasę jest porównywany do Johna Le Carre i Lena Deightona. Autor powieści w nurcie literatury sensacyjnej. Debiutował powieścią „A Spy by Nature”, która opisuje współczesny świat szpiegostwa przemysłowego. Autor zawarł w tej książce także swoje przeżycia z czasu kiedy brał udział w procesie rekrutacji do brytyjskiego wywiadu – MI6. Cummingowi nie udało się zostać szpiegiem, postanowił jednak o szpiegach pisać.


Pewien Rosjanin siedział w samochodzie i obawiał się, aby przechodząca para ludzi nie spojrzała w jego kierunku. Wtedy ktoś mógłby go rozpoznać. Na szczęśćie nic takiego się nie stało. Gdy ludzie się oddalili wyszedł z samochodu. Wszedł do domu i postanowił wjechać windą na 5 piętro. Nic nie przebiegało tak, jak oczekiwał. Na pierwszym piętrze ktoś zaczął chodzić, lecz w końcu zchował się w mieszkaniu. Postanowił działać szybciej. Wszedł do mieszkania Amerykanina z celem zabicia mężczyny. Chciał nawet się wycofać, lecz wtedy mężczyzna go zauważył. Strzelił dwa razy... Czy mężczyzna zmarł? Czy sprawca poniósł karę za zabójstwo? Dlaczego to zrobił?

Tymczasem Ben malował portret Jenny. Kobieta była bardzo ładna, nigdy nie rozmawiali o jego ojcu, lecz tym razem postanowiła podjąć temat. Mężczyzna opuścił rodzinę, gdy Ben miał 6 lat, a Mark - 8. Młodszy z braci nigdy nie wybaczył tego ojcu. Mark natomiast szybko zapomniał dawne żale i teraz pracował razem z mężczyzną. Christopher Keen działał wiele lat dla Rosji. Pewien mężczyzna postanowił się z nim spotkać, lecz tamten wyczuł, że coś jest nie tak. Okazało się to prawdą. Co wynikło z tajemniczego spotkania? Dlaczego nieznajomy skłamał, nie ujawniając swojej prawdziwej tożsamości?

Książka opowiada o rosyjskim szpiegu. Autor przez cały czas trzymał czytelnika w niepewności, co do losów Rosjanina, który został mordercą Amerykanina. Bardzo podobało mi się to, że rozwiązanie akcji nastąpiło na końcu książki. Z drugiej strony jednak od samego początku byłam ciekawa, czy spotkała go zasłużona kara.

Dzieło napisane jest językiem zrozumiałym, czyta się je bardzo szybko, jest wciągające. Mi się bardzo podobała fabuła, która okazała się nietuzinkowa.

Małym minusem, jak dla mnie jest bardzo miękka okładka, przez co książka wygina się w różne strony. Poza tym wszystko mi się podobało.

Moja ocena : 9/10

,,Były agent brytyjskiego wywiadu, po 25 latach rozłąki pragnie pojednać się z synami. Kiedy zostaje nagle zamordowany w swoim mieszkaniu w Londynie, dwaj bracia, artysta i biznesmen, muszą zmierzyć się nie tylko z zagadką jego śmierci, ale też tajemnicą jego życia w roli szpiega. Całą rodziną od pewnego czasu interesuje się MI5. Bracia zostają wplątani w rozgrywkę z...

Człowiek, od niego wszystko się zaczyna i na nim kończy, nie zawsze jest widoczny, czasem pozostaje w cieniu wydarzeń, z własnej woli bądź nieświadomie. Bywa pionkiem w grze innych ludzi, środkiem do osiągnięcia celu, narzędziem w ręku, a jednocześnie może być mistrzem manipulacji, pociągającym za odpowiednie sznurki i panem życia oraz śmierci ... Kłamstwo i niedopowiedzenie często są sprzymierzeńcami, ale gdy wreszcie chce się rozpocząć od nowa lub od miejsca gdzie się przerwało okazuje się, że nie tak łatwo naprawić to co zostało zerwane. Przeszłość nie zawsze jest sprzymierzeńcem, czasem wprost przeciwnie staje się największym wrogiem, który zadaje cios nawet po latach ...

Dwadzieścia pięć lat, to nie mgnienie oka lub chwila, jedna z wielu, nad jaką nikt się nie zastanawia, a jednak mija wbrew pozorom zbyt szybko. Szczególnie gdy patrzy się wstecz czas, który minął wydaje się momentem, ale nie wszyscy tak sądzą, patrząc na ten sam okres. Dla Bena i Marka taki wycinek czasu kojarzy się z jednym - nieobecnością ojca, zniknął z ich życia kiedy byli dziećmi i pojawił się ponownie gdy już są dorośli. To co wydawało się mniej ważne przed ćwierćwieczem okazuje się o wiele istotniejsze po latach, nie jest łatwo naprawić dawne błędy. Trójkąt, jakiego wierzchołkami są trzej mężczyźni, jednocześnie związani ze sobą i obcy ulega ciągłym przeobrażeniom. Coś jeszcze ich połączy, to samo co kiedyś było jednym z powodu odejścia jednego z nich, ale w całkiem innych okolicznościach. Wywiad, to słowo wyzwala w umyśle dużo skojarzeń, mniej lub bardziej, mających pokrycie w rzeczywistości, dla jednych brzmi swojsko, innych intryguje, kto nie chciałby chociaż na moment zostać agentem? Ale czy faktycznie zajęcie to jest aż tak ekscytujące? Może ma całkiem inne oblicze, mniej spektakularne, a bardziej naznaczone kłamstwem, ciągłym oglądaniem się za siebie i brakiem zaufania do kogokolwiek? Christopher Keen, kim jest w rzeczywistości, jednym z wielu urzędników Jej Królewskiej Mości czy realnym odpowiednikiem człowieka z licencją na ..., no właśnie na co? Na to pytanie chcą znać odpowiedź Ben i Mark, ale czy w świecie ich ojca, gdzie prawda ma wiele odcieni, jest to możliwe? On sam nie był skory do zwierzeń, jak więc odkryć to co faktycznie zdarzyło się, kiedy trzeba zmierzyć się również z własnymi problemami? Pomiędzy tym co wiadome i widoczne, a licznymi znakami zapytania, są ludzie, sprawnie żonglujący informacjami, które inni mogą poznać. Niepodporządkowanie się im grozi eliminacją z gry, z jakiej niewielu zdaje sobie sprawę, rzadko kto wie, że jest w niej pionkiem lub iż w ogóle bierze w niej udział. Nieświadomość jest błogosławieństwem, bo jakakolwiek wiedza w tym temacie wzmaga apetyt na więcej, a to już staje się niebezpieczne i to nie tylko dla żądnego odpowiedzi, lecz także dla innych. Zaufać obcej osobie, własnej intuicji czy bratu? Spiskowa teoria wydaje się niewiarygodna, ale czy może zawierać ziarno prawdy? Przecież wydaje się nieprawdopodobne, lcze czy na pewno?

Szarość spowita mgłą rozmywa kształty, nawet to co znane ma nieostre kontury, trudno w takich warunkach dostrzec od razu wszystkie szczegóły i stworzyć z nich pełny obraz. Kolejne spojrzenie przynosi nową porcję detali, ale i wątpliwości co do wcześniejszych, co tak naprawdę było przed oczyma jeszcze chwilę temu? Człowiek wydaje się w tym wszystkim jedynie jednym z wielu szczegółów, mało znaczącym punktem, lecz czy tak jest faktycznie?

Świat służb pokazany niejako od kulis na pewno intryguje, jednak by na dłużej zainteresować czytelnika potrzebne jest to "coś", co nie pozwala odłożyć książki na bok, aż ostatnia strona nie zostanie przeczytana. W "Ukrytym człowieku" jest kilka owych "coś", okładka stanowi pierwsze zdanie i zapowiedź tego co kolejne akapity przyniosą. Po pierwsze atmosfera, gęsta od tajemnic, półprawd i złudzeń. Po drugie bohaterowie - zwyczajni i ci bardziej ze szpiegowską aparycją, chociaż ci pierwsi mają w zanadrzu więcej niż kilka niespodzianek. Po trzecie świat gry wywiadów, gdzie dawno już nie ma podziałów na "dobrych" i "złych", a jedynie na chwilowych sprzymierzeńców i przeciwników. Po czwarte fabuła, która wiąże ze sobą wszystkie wątki w szpiegowski thriller, gdzie złudzenia czasem są prawdą, a prawda iluzją. W samym centrum jest człowiek, to on kiedyś coś rozpoczął, ale czy zdąży zakończyć? Jest pionkiem czy czarnym koniem? Odpowiedź jest ukryta w mglistej szarości, pomiędzy tym co nieprawdopodobne, a tym co wydaje się prawdziwe. Charles Cumming nie jest autorem idącym na skróty, czytelnicy otrzymują intrygę, oplatającą postacie niewidzialną, lecz z każdą stroną coraz bardziej wyczuwalną pajęczyną powiązań. Każdy rozdział wnosi kolejne elementy, z jakiej czytający układają panoramę, w której spotyka się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, ale do końca nie można mieć pewności czy jest on właściwy. Kiedy wszystko wydaje się już wiadome czas odkryć kulisy przedstawienia, nieznane nawet głównym aktorom ...

"Ukryty człowiek" to nie ciąg popisów kaskaderskich z futurystycznymi gadżetami w tle, zamiast tego jest człowiek, mniej lub bardziej zwyczajny, którego historia okazuje się być o wiele bardziej intrygująca gdy przyjrzeć się jej bliżej. Pomysł wydaje się nieprzystający do rzeczywistości gdzie rządzi technologia, a jednak za nią stoją ludzie. Gdy skupić się na nich powstaje nieprzewidywalna i intrygująca historia, w jakiej nie ma zasad, których nie można złamać i nikt tak do końca nie jest tym kim na kogo wygląda, a może prawda jest całkiem inna?
Książka Charlesa Cumminga to ogromna dawka szpiegowskiej gry, wywiadowczych podchodów i wrzuconych w agenturalną sieć zwyczajnych ludzi, w której czytelnik ma do odegrania swoją rolę ...

Człowiek, od niego wszystko się zaczyna i na nim kończy, nie zawsze jest widoczny, czasem pozostaje w cieniu wydarzeń, z własnej woli bądź nieświadomie. Bywa pionkiem w grze innych ludzi, środkiem do osiągnięcia celu, narzędziem w ręku, a jednocześnie może być mistrzem manipulacji, pociągającym za odpowiednie sznurki i panem życia oraz śmierci ... Kłamstwo i...

Dawno nie czytałam powieści szpiegowskiej, więc kiedy "Ukryty człowiek" trafił w moje ręce - od razu zabrałam się do czytania. Powieści szpiegowskie kojarzą mi się z Kenem Follettem czy Robertem Ludlumem, którymi, swego czasu, się zaczytywałam. Charles Cumming stworzył całkiem niezłą powieść, która wciąga czytelnika i intryguje.

Jak to w powieściach szpiegowskich bywa - mamy wielu bohaterów, wiele wątków, zaplątane w sprawę kilka państw oraz agencje wywiadowcze.
Poznajemy dwóch braci, Bena i Marka Keenów. To zupełnie różni ludzie, ale bardzo bliscy sobie. Ben jest malarzem, ma żonę dziennikarkę, prowadzi spokojne życie. Mark prowadzi nocny klub, nieustannie podróżuje i prowadzi bardziej wystawny tryb życia.
Braci łączy, i dzieli równocześnie, postać ojca, Christophera, który porzucił rodzinę, kiedy chłopcy byli mali, i przez wiele lat nie utrzymywał z rodziną kontaktu. Christopher pracował przez lata jako agent wywiadu, a teraz pracuje w firmie prywatnej i zajmuje się rynkiem rosyjskim. Mark bez problemu nawiązał kontakt z ojcem po jego powrocie. Ben nie mógł mu wybaczyć porzucenia, jednak w końcu dał się namówić na spotkanie z ojcem. Nie wypadło ono najlepiej i mężczyzna wyszedł z restauracji w trakcie posiłku.....
Nad ranem odwiedziła go policja z informacją, że jego ojciec został zastrzelony w swoim mieszkaniu. To był dla Bena szok!
Klub, w którym pracuje Mark, okazuje się być zamieszany w kontakty z rosyjską mafią. Obaj bracia wpadają w nie lada tarapaty zwiazane z dawną działalnością ojca. Nie wiedzą komu mogą ufać i jak uporządkować swoje życie.
Jak wyplątają się z międzynarodowej afery? Jaka była rola ich ojca? I jak potoczy się ich dalsze życie?
Pytań jest wiele - tak jak wątków w książce.

"Ukryty człowiek" to całkiem niezła książka, która bardzo absorbuje czytelnika. Dosłownie absorbuje - trzeba się bardzo skupić, aby nie pogubić w mnogości wątków i postaci, które serwuje nam Autor. Zdarzało mi się cofać, aby zrozumieć, o co autorowi chodzi. W powieści dużo się dzieje, a zdarzenia są nieprzewidywalne. Nagle z rodzinnej opowieści trafiamy w sam środek międzynarodowej afery, którą zajmuje się MI6.
Bracia są ciekawie stworzonymi postaciami, pozytywnymi, zyskującymi w oczach czytelników - trzymałam kciuki, aby udało im się wyjść z wielu sytuacji bez szwanku.
Minusem książki jest cieniutka okładka, która bardzo się niszczy już po pierwszym czytaniu - jest za wiotka, łatwo się gnie. Sama grafika natomiast nie jest zła - przywodzi na myśl klasyczne opowieści szpiegowskie, nadaje książce klimat tajemnicy.

Podsumowując - Charles Cumming stworzył intrygującą powieść, którą przeczytałam z przyjemnością, i już jestem ciekawa jego kolejnej książki, która stoi na mojej półce - "Tajfuna". Może to nie jest jeszcze poziom Kena Folletta, ale i tak było nieźle.

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2012/06/ukryty-czowiek-charles-cumming.html

Dawno nie czytałam powieści szpiegowskiej, więc kiedy "Ukryty człowiek" trafił w moje ręce - od razu zabrałam się do czytania. Powieści szpiegowskie kojarzą mi się z Kenem Follettem czy Robertem Ludlumem, którymi, swego czasu, się zaczytywałam. Charles Cumming stworzył całkiem niezłą powieść, która wciąga czytelnika i intryguje.

Jak to w powieściach szpiegowskich bywa -...