Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziennikarka Anna Królestwem, zwana też Furią, spędza na Wybrzeżu wieczór z koleżankami. Noc spędź w hotelu, lecz spokojny sen przerywają jej krzyk z pokoju obok. Rano dowiaduje się, że popełniono tam morderstwo. Szybko wkręca się w śledztwo, czując dobry materiał na artykuł. Tymczasem ofiar przybywa, a zabójca zostawia na miejscu krwawe napisy z przykazaniami z dekalogu. O ci w tym chodzi? Przekonajcie się sami... Opis książki brzmiał bardzo zachęcająco, spodobała mi się też okładka. A ja wypadł środek? Muszę przyznać, że pomysł na intrygę kryminalną jest świetny. Morderca z imieniem Pana na ustach wyjątkowo okrutnie morduje tych, którzy według niego nie przestrzegają przykazań z dekalogu. Ale w sprawie jest też drugie, polityczne dno. Czy zabójstwa są powiązane z interesami rządzących? Dodatkowo pojawia się też wątek szpiegowski. Autor wciąż podrzuca nowe tropy, naprowadza na kolejne poszlaki, a tymczasem trup ściśle się gęsto... Trochę gorzej przedstawia się sprawa z bohaterami. Nie przekonali mnie do siebie. Anna jest silną, pewną siebie kobietą, a prowadzący śledztwo komisarz Drozdowski nieco ciapowaty i mało spostrzegawczy. To mogło być całkiem fajne zestawienie bohaterów, ale... czegoś mi tu zabrakło. Ich rozmowy brzmią trochę sztucznie, brakuje chemii... Dodatkowo nie bardzo do mnie przemawia sposób, w jaki toczy się śledztwo. Wiem, że to fikcja literacka i Autor może sobie kreować rzeczywistość jak chce, ale fakt, że komisarz ciąga że sobą wszędzie dziennikarkę, a ta wchodzi na miejsce zbrodni jak do siebie - jakoś do mnie nie przemawia . I ta jej intuicja. To całkiem ciekawa książka z intrygującą sprawą, ale nie do końca mnie przekonała. To oczywiście tylko moje zdanie - polecam, byście przeczytałam I wyrobili sobie własną opinię