Jest OK. Mimo iż nie jestem największym na swiecie fanem muzyki Darskiego & Co, ale książkę wchłonąłem z zainteresowaniem. Może nie dowiedziałem się z niej zbyt wiele nowego, ale zawsze fajnie jest poczytać podobne biografie kapel. Do tego sporo zdjęć archiwalnych z różnych okresów działalności zespołu... Warto sięgnąć, nawet jeśli ma się alergię na samo imię Nergal.

Jest OK. Mimo iż nie jestem największym na swiecie fanem muzyki Darskiego & Co, ale książkę wchłonąłem z zainteresowaniem. Może nie dowiedziałem się z niej zbyt wiele nowego, ale zawsze fajnie jest poczytać podobne biografie kapel. Do tego sporo zdjęć archiwalnych z różnych okresów działalności zespołu... Warto sięgnąć, nawet jeśli ma się alergię na samo imię Nergal.

O dziwo najważniejszą i najlepszą częścią książki nie jest sama historia powstawania zespołu Behemoth, a wszystko to co dzieje się w tle, czyli budowa i rozwój całego środowiska blackmetalowego w Polsce. Właśnie w tych momentach książka Dunaja jest najciekawsza.

O dziwo najważniejszą i najlepszą częścią książki nie jest sama historia powstawania zespołu Behemoth, a wszystko to co dzieje się w tle, czyli budowa i rozwój całego środowiska blackmetalowego w Polsce. Właśnie w tych momentach książka Dunaja jest najciekawsza.

Pierwszą rzeczą, na którą zwróciłem uwagę, było oczywiście wydanie. Piękna sprawa, zrobiona z pietyzmem, na poziomie światowym. Widać, że i w tym wypadku stawiają na pełen profesjonalizm i byle czego ludziom nie sprzedadzą.
Tak samo jak w biografii Vader zauważyłem, że najwięcej miejsca poświęca się tutaj na historię zespołu do, powiedzmy, 2005 roku. Opisane są trudy i znoje powstawania każdej płyty z wczesnego okresu, ale im dalej w chronologię, tym krótsze stają się te opisy, jakby po łebkach. Warto nadmienić, że wydania "Konkwistadorów..." i "Spowiedzi Heretyka" dzieli raptem kilka miesięcy, więc jeśli ktoś czytał biografię Darskiego, to często może trafić na te same teksty, te same opowiadane historie, czasem te same zdjęcia.
Sama treść średnio mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się autorytarnego podejścia Nergala (w dalece większym stopniu, niż Petera w Vader),lekkiego nadęcia i kilku światopoglądowych pogadanek. Z drugiej jednak strony całość czyta się kapitalnie, materiał jest tu bogaty, kilka razy można radośnie zarżeć, dowiedzieć się czegoś interesującego - czego więcej chcieć?
Do tego czuć, że jest to pozycja do której każdy się przykładał, że nie ma tu miejsca na przypadkowe rzeczy, a całość ma być taką beletrystyczną wersją ich koncertów: ma robić wrażenie na odbiorcy, to ma być szoł. Owszem, w obu przypadkach są pozy, pewne zmanierowanie, muzyka nie każdemu musi przypaść do gustu, ale większość z tych, którzy widzieli Behemoth na żywo przyznaje, że w dogodnych okolicznościach ten pokaz zrywa skalpy. I przypala rzęsy, jeśli za blisko sceny sterczysz.
Różnie można do ich twórczości i celebryckiej otoczki podchodzić, ale tak jak każda kapela metalowa w polskim katolandzie, mieli zdrowo pod górkę.
Autorowi i wydawnictwu Mystic udało się ukręcić naprawdę kawał dobrej biografii, oby więcej takich.

Pierwszą rzeczą, na którą zwróciłem uwagę, było oczywiście wydanie. Piękna sprawa, zrobiona z pietyzmem, na poziomie światowym. Widać, że i w tym wypadku stawiają na pełen profesjonalizm i byle czego ludziom nie sprzedadzą.
Tak samo jak w biografii Vader zauważyłem, że najwięcej miejsca poświęca się tutaj na historię zespołu do, powiedzmy, 2005 roku. Opisane są trudy i...

Nietrafiony prezent.
Znajomi z jakiegoś powodu uznali, że skoro słucham ciężkiej muzyki to z pewnością jest to Behemoth. No cóż, pomylili się. Ale nie o tym.

Książka wydana jest przepięknie, to fakt.
Twarda okładka, mnóstwo zdjęć, informacji, ciekawostek, wywiadów. Całość czarno biała. Przyjemnie mi się kartkowało tę biografię. Jestem pewna, że fani zespołu będą zachwyceni.

Nietrafiony prezent.
Znajomi z jakiegoś powodu uznali, że skoro słucham ciężkiej muzyki to z pewnością jest to Behemoth. No cóż, pomylili się. Ale nie o tym.

Książka wydana jest przepięknie, to fakt.
Twarda okładka, mnóstwo zdjęć, informacji, ciekawostek, wywiadów. Całość czarno biała. Przyjemnie mi się kartkowało tę biografię. Jestem pewna, że fani zespołu będą zachwyceni.

Lektura tej książki zeszła mi dość długo, ale bynajmniej nie dlatego że była nudna, co to to nie - po prostu wstyd się przyznać, ale dopadł mnie brak weny do czytania.
Wracając do meritum "Konkwistadorzy Diabła" Łukasza Dunaja, to niesamowicie barwna przygoda,przedstawiona za pomocą słowa pisanego.Doprawdy czytelnik ma wrażenie jakoby, sam był uczestnikiem tych wszystkich szalonych eskapad Nergala i spółki :-) ale, także w stu procentach z kart tej książki można wyczuć coś jeszcze mianowicie : upór i hard ducha.To właśnie te dwa słowa ( przynajmniej wg mnie ),są reprezentacyjnymi dla biografii zespołu Behemoth. Nie ma co więcej mówić, to po prostu trzeba przeczytać :-)

Lektura tej książki zeszła mi dość długo, ale bynajmniej nie dlatego że była nudna, co to to nie - po prostu wstyd się przyznać, ale dopadł mnie brak weny do czytania.
Wracając do meritum "Konkwistadorzy Diabła" Łukasza Dunaja, to niesamowicie barwna przygoda,przedstawiona za pomocą słowa pisanego.Doprawdy czytelnik ma wrażenie jakoby, sam był uczestnikiem tych wszystkich...

Doskonała biografia!
Darskiego można albo podziwiać, albo nienawidzić. Cenię go jako muzyka i kompozytora; jako celebrytę już mniej, żeby nie powiedzieć – wcale! Ale za jedno ma u mnie szacunek dozgonny – za „stworzenie” bestii o nazwie Behemoth, o której opowiada rzeczona książka!

Doskonała biografia!
Darskiego można albo podziwiać, albo nienawidzić. Cenię go jako muzyka i kompozytora; jako celebrytę już mniej, żeby nie powiedzieć – wcale! Ale za jedno ma u mnie szacunek dozgonny – za „stworzenie” bestii o nazwie Behemoth, o której opowiada rzeczona książka!

Absolutnie rewelacyjna!

Absolutnie rewelacyjna!

Lubię biografie.
Bardzo szczegółowe opisy początku kapeli, fascynacji Adama muzyką. Determinacji w dążeniu do celu. Ogólnie oceniam na duży plus.
Polecam

Lubię biografie.
Bardzo szczegółowe opisy początku kapeli, fascynacji Adama muzyką. Determinacji w dążeniu do celu. Ogólnie oceniam na duży plus.
Polecam

Łukasz Dunaj – Behemoth – Konkwistadorzy diabła.

Był taki czas, że bałem się otworzyć lodówkę – a nuż Nergal zapragnie firmować swoją twarzą jakieś serki, mleko czy chciażby browar – tyle go wszędzie ostatnio pełno. Na szczęście nikt jeszcze na to nie wpadł, za to ktoś wymyślił, by historię zespołu Behemoth spisać na papierze i wydać w formie książki. Na początku chciałem nawet ominąć to wydawnictwo szerokim łukiem, bowiem fanem Behemotha jestem raczej umiarkowanym, ale poczytałem sobie kilka opinii, porozmawiałem z paroma osobami „z branży” i wszystkie zgodnie stwierdziły, że to dość interesujące wydawnictwo i warto się w nie zaopatrzyć. Jako, że książki zwyczajowo połykam jedną po drugiej, więc gdzieś w przerwie między najnowszym kryminałem Marka Krajewskiego, a opracowaniem Beevora na temat desantu w Normandii, postanowiłem znaleźć chwilkę dla Nergala i jego zespołu.
Dawno nie widziałem tak ciekawie i starannie wydanej książki – to prawie 500 stron ładnie oprawionych w twardą obwolutę, posiadających nadzwyczaj ciekawy layout, kojarzący się trochę z gazetowym, bogato ilustrowany zdjęciami z różnych okresów działalności, które nierzadko stanowią tła, czym wydawnictwo to odróżnia się od zwykłych książek z białymi stronami i czarną czcionką.
Jeżeli chodzi o treść, to zastanawiałem się przez chwilę, czy zespół Behemoth zasłużył na biografię, ale lektura kilku pierwszych stron pozbyła mnie wątpliwości – zasłużył. Wielkim plusem jest pióro Łukasza Dunaja, dziennikarza muzycznego znanego z Thrash'em All i Mystic Art. Pisze on lekko, ze swadą i humorem, przez co wszystko czyta się bardzo fajnie i szybko.
Niespodzianką są zamieszczone w książce wywiady z byłymi członkami zespołu oraz osobami z otoczenia: Tomkiem Krajewskim, szefem Pagan Records – wydawcą pierwszych demówek oraz płyty, Arkiem „Maltą” Malczewskim – inżynierem dźwięku, Tomkiem Daniłowiczem – odpowiedzialnym za grafikę na płytach. Nie brak również głosu niegdysiejszego adwersarza poczynań Darskiego – Roba Darkena z Graveland, który tłumaczy zawiłe mechanizmy funkcjonowania polskiej podziemnej sceny metalu w połowie lat dziewięćdziesiątych. Ci, którym znane są hasła typu Temple Of The Fullmoon, listy wrogów black metalu, Black Metal Circle, z pewnością znajdą kilka odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Mnie przypominają się w tym momencie czasy technikum, kiedy to konflikt Behemoth i Graveland podzielił „metalową polskę”, wtedy programowo trzeba było nie lubić jednej, bądź drugiej strony. Człowiek jednak dorasta, i teraz siedząc przy piwku z dawnymi kompanami z tamtych czasów szczerze się z tego wszystkiego śmiejemy – bo jak mówi stare powiedzenie – kto w młodości nie był głupi, ten na starość nie zmądrzeje.
Zmądrzał i Rob Darken, zmądrzał i Nergal – zostawili dawne animozje tam, gdzie zostać powinny – w odległych wspomnieniach i anegdotach. Tych ostatnich nie brakuje zresztą na kartach opisywanej tu książki – wspomnienia z tras, nagrań płyt wywołują czasami salwy śmiechu, momentami chwile zadumy. Jedno jest pewne – gdyby nie upór Adama Darskiego i jego konsekwencja w dążeniu do celu, to Behemoth skończyłby pewnie tak, jak wiele innych zespołów tworzących muzykę w polskim podziemiu w połowie lat dziewięćdziesiątych. Może niektórzy zarzucą Nergalowi bycie „zamordystą”, ale ta historia udowadnia, że ciężka praca jaką wykonał dla zespołu opłaciła się – bycie obecnym w światowej czołówce metalowych zespołów to marzenie Nergala, które się ziściło, a że miałem okazję uczestniczyć w koncercie zespołu za granicą, to widziałem na własne oczy jak jest on odbierany. Dowodem jest też wydana w tym roku biografia. Bo co jak co, ale z czystym sumieniem mogę napisać, że warta wydania tych kilkudziesięciu złotych.

Marcin „Wildfire” Olejniczak
Recenzja pochodzi z pisma PURE METAL Magazine nr 16/17 grudzień 2012

Łukasz Dunaj – Behemoth – Konkwistadorzy diabła.

Był taki czas, że bałem się otworzyć lodówkę – a nuż Nergal zapragnie firmować swoją twarzą jakieś serki, mleko czy chciażby browar – tyle go wszędzie ostatnio pełno. Na szczęście nikt jeszcze na to nie wpadł, za to ktoś wymyślił, by historię zespołu Behemoth spisać na papierze i wydać w formie książki. Na początku chciałem...

Książka zawiera szczegóły dotyczące rozwoju potęgi extreme metalu, jaką jest Behemoth. Zawiera mnóstwo ciekawostek, anegdot, jak również niepokojących i wzruszających momentów. Szczególnie interesujące są początki zespołu: są to dzieje mało znane do tego stopnia, iż wielu z nich nie znają nawet najbardziej zaciekli fani. Pod koniec co prawda akcja książki nieco zwalnia i staje aię monotonna: od trasy do trasy, od płyty do płyty, jestem w stanie zrozumieć jednak, że taki rytm przybrało od pewnego momentu życie muzyków. Nie jest też prawdziwy zarzut, że książka jest w całości o Dodzie-owzem, ten etap życia Nergala był niewątpliwie istotny dla zespołu i został tam poruszony, jednakż biografia traktuje o nim dokładnie tyle, ile powinna-ani za mało, ani za dużo. Dla miłośników ciężkiej muzyki lub ludzi, którzy sami są muzykami pozycja niewątpliwie interesująca ipomocna. Innym czytelnikom również polecam.

Książka zawiera szczegóły dotyczące rozwoju potęgi extreme metalu, jaką jest Behemoth. Zawiera mnóstwo ciekawostek, anegdot, jak również niepokojących i wzruszających momentów. Szczególnie interesujące są początki zespołu: są to dzieje mało znane do tego stopnia, iż wielu z nich nie znają nawet najbardziej zaciekli fani. Pod koniec co prawda akcja książki nieco zwalnia i...