"Żelazna stopa" to oczywiście żadna fantastyka. No, prawie żadna, bo kilka elementów antyutopii oraz tak zwanej "historii przyszłości" jednak zawiera. London pisał mimo to na pewno ku przestrodze swoim socjalistycznym przyjaciołom a nie ku uciesze spragnionego fantastycznych projekcji czytelnika.

Osobiście książka mnie zaskoczyła. I to pozytywnie. Oczekiwałem jakichś stosunkowo nudnych wywodów w stylu utopii H. G. Wellsa, tymczasem "Żelazna stopa" to chyba najjaśniej sformułowany tekst o sytuacji politycznej na początku 20-go wieku w USA, a nawet na całym świecie, jaki udało mi się dotychczas znaleźć. Mając wprawdzie pewne doświadczenie z realnie egzystującym socjalizmem w Polsce, przyjmowałem twierdzenia autora ze sporą dozą uprzedzeń, nie mogłem jednak oprzeć się niezwykle sugestywnej argumentacji Jacka Londona. Być może duży wpływ ma tutaj moja aktualna "przynależność klasowa".

Jako fanowi science fiction imponuje mi również nadspodziewanie dobra inwencja twórcza Londona. Jego projekcja przyszłych wydarzeń zapowiada gwałtowne przemiany znanego mu świata, który w ciągu zaledwie 40 lat zmienił diametralnie swe oblicze od fin-de-sieclowej "sielanki" do planety na skraju termojądrowej zagłady. Wojna światowa, rewolucja robotnicza, powstanie faszyzmu, walka z komunizmem w USA - wszystko to London już widział w 1906 roku. "Żelazna stopa" zawiera nawet takie detale, jak obozy dla wrogów USA na Kubie, czy świat, w którym pomiędzy biednymi a bogatymi rozziewa (ponownie) coraz większa przepaść, lub rozrywkę i sport jako swoiste "opium dla mas". Very impressive, Mr. Griffith!

"Żelazna stopa" to oczywiście żadna fantastyka. No, prawie żadna, bo kilka elementów antyutopii oraz tak zwanej "historii przyszłości" jednak zawiera. London pisał mimo to na pewno ku przestrodze swoim socjalistycznym przyjaciołom a nie ku uciesze spragnionego fantastycznych projekcji czytelnika.

Osobiście książka mnie zaskoczyła. I to pozytywnie. Oczekiwałem jakichś...