Zbitka słowna: eksperyment medyczny nasuwa jedno skojarzenie - hitlerowskie obozy koncentracyjne (w tym Auschwitz), gdzie w imię nauki dopuszczano się szeregu okrucieństw na więźniach.
Z książki "Podłe ciała" dowiadujemy się, że przeprowadzanie eksperymentów na więźniach lub skazańcach to bynajmniej nie wymysł XX-wiecznych szaleńców. Tego rodzaju praktyki, usankcjonowane prawnie, miały miejsce dużo wcześniej - w XVII i XVIII (Francja, Anglia, Niemcy). Przyczyn takiego stanu rzeczy upatrywać należy przede wszystkim w tym, że "skazani na śmierć byli długo jedynymi podmiotami, którymi dysponowali lekarze do przeprowadzania sekcji zwłok." Nie był to jednak jedyny powód. Oto bowiem prawo do przeprowadzania eksperymentów na ciałach skazańców doczekało się podbudowy o charakterze etyczno-moralnym. Hołdowano bowiem zasadzie, w myśl której: "sekcja zwłok była uznawana za działanie hańbiące i dlatego można ją było wykonywać tylko na podmiotach, które już były pohańbione, aby niejako uzupełnić karę, która została im wymierzona". Dużą rolę odgrywała również kwestia związana z odkupieniem winy, jaka spoczywała na przestępcy. Szansą na to było właśnie "poświęcenie życia w służbie ludzkości". Nie tylko więźniowie odgrywali rolę królików doświadczalnych. W Niemczech w XVIII wieku zaczęto prowadzić eksperymenty na ciałach pensjonariuszy przytułków dla ubogich, którzy chowani byli na koszt państwa: "Jeśli bowiem rodzina nie miała czym opłacić pochówku, to jego kosztami obarczano społeczność lokalną. Mogła je ona w pewnym sensie zwrócić poprzez społecznie użyteczne wykorzystanie zwłok". Eksperymenty przeprowadzano również na niewolnikach - doświadczenie "realizowane jest poprzez przymus i władzę pana nad należącymi do niego ciałami, korzystającego bez dodatkowych uzasadnień z przysługującego mu de facto prawa życia i śmierci niemal bez ograniczeń". Smutnego losu nie uniknęli także mieszkańcy kolonii. Wszystko to zostało z chirurgiczną niemal precyzją opisane w książce "Podłe ciała". Wszelkiego rodzaju eksperymenty poświadcza bogata dokumentacja ówczesnych lekarzy, którzy nie tylko opisywali konkretne przypadki, ale także wyrażali wątpliwości natury moralnej. W sukurs przyszli im filozofowie, nie tylko zastanawiający się nad etyczną stroną rozwoju medycyny, ale również nad jej aspektami religijnymi. Czy można bowiem sprzeciwiać się Bogu, który pragnie powołać do siebie nieszczęśnika i poddać go kuracji ratującej życie?
Książka Chamayou jest tyleż interesująca, co wstrząsająca - głównie poprzez realizm opisów. Polecam ją wszystkim tym, którzy lubią zgłębiać tajniki wiedzy, a także zainteresowani są historią rozwoju poszczególnych dziedzin nauki - w tym także medycyny. "Podłe ciała" z całą pewnością zainteresują czytelników i miłośników książek Jurgena Thorwalda.

Zbitka słowna: eksperyment medyczny nasuwa jedno skojarzenie - hitlerowskie obozy koncentracyjne (w tym Auschwitz), gdzie w imię nauki dopuszczano się szeregu okrucieństw na więźniach.
Z książki "Podłe ciała" dowiadujemy się, że przeprowadzanie eksperymentów na więźniach lub skazańcach to bynajmniej nie wymysł XX-wiecznych szaleńców. Tego rodzaju praktyki, usankcjonowane...