"Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie"

Uwielbiam skandynawskie kryminały i thrillery. Jest w nich specyficzny klimat, bowiem północna Europa ma mroźny urok. Kojarzy się z dużą ilością śniegu, dzikich lasów i głębokich zasp. To powoduje, że te książki dają jeszcze mocniejszy dreszcz emocji. Czy Ninni Schulman udało się wykorzystać atuty miejsca akcji i sprawić by "Dziewczyna ze śniegiem we włosach" została zaliczona do grona tych najlepszych?

Dziennikarka, Magdalena Hansson, wraca do rodzinnego miasteczka, by odpocząć od życia, zapomnieć o przykrych chwilach i dojść do siebie po rozpadzie małżeństwa. Nie ma pojęcia, o czym będzie pisać w lokalnej gazecie, bowiem co ciekawego może się dziać w takiej małej mieścinie? Zapowiada się na nudne notki o wystawach szkolnych i festiwalach pierników. Nawet nie wie, jak bardzo się myli.

Tymczasem Hedda wychodzi na zabawę sylwestrową i nie wraca. Niepokoją się wszyscy - rodzice, znajomi. Tymczasem policja znajduje nagie ciało młodej dziewczyny. Czy możliwe, żeby należało do Heddy?

Magdalena nie podejrzewała, że aż tak mocno zaangażuje się w tę sprawę. Narażając własne życie rozpoczyna prowadzić niezależne śledztwo. Nawet przez myśl by jej nie przeszło, jakie to mroczne tajemnice skrywa jej spokojne, rodzinne miasto.

Jestem pod wielkim wrażeniem. Uwielbiam skandynawskie kryminały, ale ten przeszedł sam siebie - był tak niesamowity, że chciało mi się tańczyć z ciekawości. Taka niesamowita intryga, śledztwo rodem z "Przygód Sherlocka Holmesa" i niesamowity klimat powaliły mnie na kolana.

Autorka nie pozwala się nudzić ani przez chwilę - ciągle się coś dzieje, poznajemy jakieś nowe szczegóły, których jednak nie potrafimy powiązać z innymi, bo brakuje kleju - tego, co by tę układankę trzymało i nadało jej sens. Autorka bardzo zgrabnie operuje informacjami - wpycha je w odpowiednie miejsca w odpowiednim momencie, a zarazem tam, gdzie by się ich nikt nie spodziewał. A to często wywołuje ciarki na plecach.

Jedyne, co początkowo trochę mi przeszkadzało, to wielowątkowość, lub nawet "zbytwielowątkowość". Drażniło mnie to, że nie mogłam się odnaleźć w tym wszystkim i myliłam wiele postaci. Gdy jednak już się do tego przyzwyczaiłam - książka wydawała mi się o wiele ciekawsza i odkryłam wiele zalet tego, co początkowo uważałam za wadę. Bowiem obserwowanie sytuacji z wielu punktów widzenia to wielki plus. Wszyscy wiemy, że "punkt widzenia, zależy od punktu siedzenia", co sprawia, że można zauważyć coś, czego się nie zauważyło wcześniej, jeśli popatrzymy na to z innej perspektywy.

Wielkie gratulacje należą się także za niesamowite wyczucie. Bardzo wiarygodnie opisywała wszystkie sceny. Udało jej się stworzyć niesamowity i niezapomniany kryminał, a to wielka sztuka.

"Dziewczynę ze śniegiem we włosach" polecam wszystkim. To cudowna książka, która na długo zostaje w pamięci. Naprawdę nie bałam się jeszcze tak mocno podczas czytania kryminału. A ponadto, życie prywatne bohaterów jest ogromnie interesujące. Nie mogę doczekać się dalszych przygód Magdaleny i tego, co wydarzy się w Hagfors!

"Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie"

Uwielbiam skandynawskie kryminały i thrillery. Jest w nich specyficzny klimat, bowiem północna Europa ma mroźny urok. Kojarzy się z dużą ilością śniegu, dzikich lasów i głębokich zasp. To powoduje, że te książki dają jeszcze mocniejszy dreszcz emocji. Czy Ninni Schulman udało się wykorzystać atuty miejsca akcji i sprawić by "Dziewczyna...