Cat chodził za mną od dawna. Jeden z najciekawszych i kontrowersyjnych publicystów i pisarzy polskich XX wieku musiał mnie kiedyś zainteresować. Europa In flagranti to pierwsza pozycja Mackiewicza jaką przeczytałem i bynajmniej nie ostatnia. Cat pisze o najciekawszych jego zdaniem wydarzeniach czternastu pierwszych lat XX wieku. Zaczyna od wojny burskiej a kończy na zamachu w Sarajewie. Najważniejszą osią książki jest wskazanie i wyjaśnienie procesów, które doprowadziły do wybuchu Wielkiej Wojny. Pisze więc o polityce mocarstw, w tym najwięcej o swoich ulubionych Francji i Rosji(Cat urodził się w Petersburgu, pisał o Dostojewskim). Rozdziały o Rosji są dla mnie najbardziej sensacyjne i …zabawne. Wyjaśniam. W owym czasie istniały tam organizacje rewolucyjne, które dokonywały licznych zamachów. Okazywało się że bardzo często przywódcy czy inni ważni ludzie z kierownictwa tych grup byli jednocześnie agentami Ochrany. Na przykład Jewno Azef, założył organizację i jednocześnie doniósł władzy że taka a taka nielegalna grupa działa. Został agentem i otrzymywał pensje. Przez kilkanaście lat jego kariera rewolucjonisty rozwijała się równocześnie z karierą szpicla. Takich przypadków było więcej. Mackiewicz pisze że to było „racjonalne rozmnażanie rewolucjonistów” przez Ochranę.
Podsumowując jest to pozycja do której będzie się wracało.

Cat chodził za mną od dawna. Jeden z najciekawszych i kontrowersyjnych publicystów i pisarzy polskich XX wieku musiał mnie kiedyś zainteresować. Europa In flagranti to pierwsza pozycja Mackiewicza jaką przeczytałem i bynajmniej nie ostatnia. Cat pisze o najciekawszych jego zdaniem wydarzeniach czternastu pierwszych lat XX wieku. Zaczyna od wojny burskiej a kończy na zamachu...