Chęć polepszenia warunków życia; wyrażenia sprzeciwu wobec panujących zwyczajów, oraz bunt przeciwko nieludziemu traktowaniu - skutkiem takich działań może być tylko i wyłącznie wymyślna kara. Szybka śmierć nie jest uważana za taką formę. Są sposoby, bardziej wyszukane niżeli szybkie odebranie komuś życia. Najlepiej więc wymyślić coś, co będzie przypominało obywatelom, aby żyli zgodnie z tym co zostało im nakazane - Igrzyska Śmierci są idealnym sposobem, na utemperowanie ludzkich pragnień. Fascynujące show, które odbywa się na żywo, w którym nagrodą główną jest życie - chcąc czy nie, przyciąga miliony przed telewizory. Zwycięzca może być tylko jeden...

Po "Igrzyska śmierci" sięgnęłam dopiero teraz (choć premiera pierwszej części, miała miejsce już jakiś czas temu). Przyczynkiem ku temu stała się zbliżająca się premiera ostatniej części sagi. Nie jestem podatna na reklamy ze strony mediów, więc czytam to na co mam ochotę i kiedy mam ochotę. Tak więc powieść ta, musiała dosyć długo czekać, na to, abym zechciała ją przeczytać. Żałuję jednak, że czekałam na ten dzień tak długo...

"Igrzyska" to dobra powieść, z gatunku tych, które mogą po części przerażać (a to z tytułu przepowiednich tego, jak będzie wyglądał przyszły świat), fascynować, oraz intrygować. Wiele rzeczy w niej podobało mi się. Najpewniej jest to książka, która rozwija wyobraźnię. Zawsze fascynowały mnie pozycje, dzięki którym mogłam folgować mojej fantazji. W tym przypadku dzieje się to od początku do końca. Bywało nerwowo, dramatycznie, wręcz wiało grozą, nie mniej lektura ta niesamowicie mnie wciągnęła. Zaczęłam czytać ją na początku tygodnia, nie przeczytałam jednak za dużo do weekendu ( z powodu braku wolnego czasu). W momencie jednak, gdy tego czasu nie brakowało wręcz połykałam tę powieść. Czytając, utożsamiałam się z Katnis, widziałam jej oczyma, słyszałam jej uszami, czułam jej sercem. Wyobraźnia - wciąż pracowała, umysł - stale przetwarzał dane. Czyż to nie jest najcudowniejsze w tej książce? Nie wiem, dlaczego jest ona porównywana do sagi: Zmierzch, która według mnie jest bardziej fantastyczna i bajkowa, wbrew pozorom. "Igrzyska" to przykład antyutopii, która może za kilkaset cechować wspołczesny świat. Sam fakt, jakim torturom poddawani są obywatele dwunastu dystryktów, jest zapowiedzią najgorszego obrazu człowieka. To nie daje powodu do radości i pozytywnego patrzenia w przyszłość. Ludzka natura w najcięższych momentach pokazała na co ją stać (to nie tyczy się wszystkich ludzi). Ale cóż ja, Ty lub kto inny uczyniłby na miejsu Katnis? Zabijać, czy dać się zabić? ...

Polecam!

Chęć polepszenia warunków życia; wyrażenia sprzeciwu wobec panujących zwyczajów, oraz bunt przeciwko nieludziemu traktowaniu - skutkiem takich działań może być tylko i wyłącznie wymyślna kara. Szybka śmierć nie jest uważana za taką formę. Są sposoby, bardziej wyszukane niżeli szybkie odebranie komuś życia. Najlepiej więc wymyślić coś, co będzie przypominało obywatelom, aby...