Krzymianowski (1977) popełnił drugą książkę i czekam na trzecią, choć pierwszej nie czytałem. Zacząć jednak muszę od przerażająco mądrych redaktorów i recenzentów, którzy wyzywają Krzymianowskiego od "okazjonalnych eseistów", bądż "prowincjonalnych prozaików". Nie wiem, co pismaki chciały przez to wyrazić, ale przypuszczam, że pogardę dla początkującego pisarza. To ja starzec w 73 roku życia tym pismakom mówię w stylu młodzieżowym: "Walcie się!!". Szczególne pretensje mam do Konrada Nowackiego, redaktora prowadzącego, który ponosi odpowiedzialność za umieszczenie tego drugiego obrażliwego epitetu na okładce.
A książka ? Dobry pomysł na formę i treść, całkiem niezły język, czyta się dobrze, a że istnieje wielu popieprzonych mężczyzn, skupionych wyłącznie na swoim "ja", to nie wina autora, ale genów i wychowania.
Tak już w życiu bywa, że ludzie "są" z sobą, nie wiadomo dlaczego i po co. Ale to wykracza poza temat tej książki.
Panie Grzegorzu! Gratulacje, i nie przejmuj się Pan pismakami, i zabieraj się Pan, "prowincjuszu", do dalszego "okazjonalnego" pisania.

Krzymianowski (1977) popełnił drugą książkę i czekam na trzecią, choć pierwszej nie czytałem. Zacząć jednak muszę od przerażająco mądrych redaktorów i recenzentów, którzy wyzywają Krzymianowskiego od "okazjonalnych eseistów", bądż "prowincjonalnych prozaików". Nie wiem, co pismaki chciały przez to wyrazić, ale przypuszczam, że pogardę ...