WIDZIEĆ DIAMENTY MOGĄ NIELICZNI

Jake'a poznajemy w momencie kiedy zostaje porwany. Obcy ludzie wciągnęli go do samochodu i nic nie zdradzając zabrali do siedziby Straży Historii. Wyjaśnili mu, że jego życie nie jest takie, jakie mu się wydawało. Jego rodzice wcale nie znajdują się teraz na targach branżowych w Birmingham, a jego brat Filip być może wcale nie zginął na wycieczce w górach. W dodatku Jake jest brylantem. To wielki dar, dzięki któremu może podróżować w czasie i "ratować" historię. I tutaj zaczyna się przygoda. Niesforny chłopak postanawia odnaleźć swoich rodziców i w tym celu udaje się "na gapę" do XVI- wiecznej Wenecji...

Zabierając się za "Strażników Historii" byłam pełna nadziei, że wreszcie znalazłam książkę idealnie pasującą do moich wymogów. Połączenie historii i fantastyki wydawało mi się bardzo smacznym kąskiem. Niestety ciastko nie zasmakowało mi aż go nie zjadłam.

Po pierwsze, trafiłam na kolejną książkę opowiadającą o przygodach nastolatka, którego jedynym problem do tego pory mogła być szkoła, ewentualnie rozmyślanie o najładniejszej dziewczynie w szkole. Po drugie, na nieszczęście Jake'a, nie ma on tyle uroku co Harry Potter, aby zasłużyć na moją sympatię. Cały czas miałam przed oczami tylko chłopca dającego się ponieść emocjom. Niestety z resztą bohaterów było podobnie. Dzieci udające dorosłych (z marnym skutkiem) i popisujące się brawurą. I choć muszę przyznać, że niektóre sytuacje i przekomarzania naprawdę mnie śmieszyły, o tyle był to największy plus całej historii i chyba jedyny. Z pewnością poczucia humoru nie można autorowi odmówić.

Kolejnym aspektem, który miał dobry zalążek a skończył się jak się skończył, był motyw z ciotką Jake'a - Różą - i Jupitusem. Byli jedyną parą w całej książce, która przypadła mi do gustu. Ich wzajemna niechęć zapowiadała coś więcej, a tu nagle takie zakończenie... Zapowiada się kolejna część, ale nie jestem pewna, czy chcę po nią sięgnąć.

Podsumowując, spekuluję, że książka spodoba się wszystkim w wieku do 14 lat. Co do tych, którzy już tę granicę przekroczyli, nie jestem pewna. W moim przypadku jest tak pół na pół. Z jednej strony można usiąść i się zrelaksować po ciężkim dniu przy bajce dla kilkulatków. Z drugiej można się nudzić, jak było w moim przypadku. Uważam, że reklamowanie tej książki jako zastępcę Harry'ego Pottera jest bardzo nietrafne. "Harry Potter" ma w sobie magię, za to "Strażnicy" co najwyżej szczyptę atomium.

WIDZIEĆ DIAMENTY MOGĄ NIELICZNI

Jake'a poznajemy w momencie kiedy zostaje porwany. Obcy ludzie wciągnęli go do samochodu i nic nie zdradzając zabrali do siedziby Straży Historii. Wyjaśnili mu, że jego życie nie jest takie, jakie mu się wydawało. Jego rodzice wcale nie znajdują się teraz na targach branżowych w Birmingham, a jego brat Filip być może wcale nie zginął na...