Ta książka jest jak perfumy. Ma nutę głowy, którą wyczuwamy w pierwszym momencie i nutę serca, którą czujemy dobrą chwilę później.

Zacznijmy od tego, że koło thrillera to to nawet nie leżało.
Ja jestem znana z tego, że się boję bać i jak tylko w książce zaczyna się robić strasznie to ja rzucam taką książkę, bo potem męczą mnie w nocy koszmary, a rano czekam aż ktoś pierwszy zapali światło - w przeciwnym wypadku nie wstaję.
Otóż w tej książce moje strachliwe serce nie zadrżało ani razu. Nie ukrywam, że dla mnie to zaleta.

Był taki moment, że po bardzo dobrym początku książka stanęła. Rzuciłam ją wtedy (nuta głowy) i zaczęłam czytać coś innego. Jednak gdzieś w środku była we mnie taka ciekawość (nuta serca), jak się to wszystko skończy. Więc do niej wróciłam.

Wróciłam, wciągnęłam się i do samego końca dociągnęłam już jednym ciurkiem. I tu znowu kolejne rozczarowanie. Że nie tak, że bez sensu, że mało spektakularnie, że nie po to czytam, żeby tak się kończyło.
Jednak już nastepnego dnia wiedziałam, że to zakończenie jest właśnie takie, jakie być powinno i żadne inne tu nie pasuje.

I jeszcze jedno - jeśli ktoś lubi filmy, to ta książka jest jak film. Wcale nieczęsto zdarza się tak plastycznie napisana książka. Ja po prostu widziałam to na ekranie :) Ciekawe, czy ktoś już kupił do tego prawa? Będzie hit.

Ta książka jest jak perfumy. Ma nutę głowy, którą wyczuwamy w pierwszym momencie i nutę serca, którą czujemy dobrą chwilę później.

Zacznijmy od tego, że koło thrillera to to nawet nie leżało.
Ja jestem znana z tego, że się boję bać i jak tylko w książce zaczyna się robić strasznie to ja rzucam taką książkę, bo potem męczą mnie w nocy koszmary, a rano czekam aż ktoś...