Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ból jest nie do wytrzymania, a jednocześnie słodki jak miód, gorący i miły niczym promień słońca. Ból jest towarzyszem świadomości, a świadomość splata się z samym życiem. Ból jest życiem, a życie jest bólem.

Stłuczone lustra i czarne koty nie mają najmniejszego wpływu na układy planet!

Życie nie ma celu!(...) W naturze nie istnieje nic, co można by określić jako cel wyższy. Cel to tylko puste słowo, którego ludzkość używa wyłącznie do wytłumaczenia takich czy innych własnych postępków.

Bez przyrządów mierniczych i widocznych oznak wędrówki słońca czas nie istnieje, chyba że jako jednostkowe przeżycie, subiektywna wartość albo po prostu sen. A sny to szaleństwo...

Moim zdaniem jedynym prawdziwym miłosierdziem dzieła stworzenia jest ograniczoność ludzkiego umysłu niepozwalająca na ogarnięcie całokształtu tego dzieła.

Lecz wobec braku nadziei z głębokiego letargu budzi się w nim złość, która nie dba o życie i śmierć. Sama jest dla siebie pożywką i usuwa wszystko, co znajdzie się na jej drodze. Utrzymuje się, tli się niczym ogień, który coraz bardziej się rozpala, aż w końcu staje się tak potężny i okrutny, że pochłania sam siebie i się unicestwia.

Jeśli mówię: zaczyna się nieźle, potem jakoś się toczy, w połowie nabiera tempa, a końca nikt nie rozumie. Co wówczas mam na myśli?

Zło istnieje po wsze czasy, a nic, co dobre, nie trwa bez końca.

Śmierć jest zjawiskiem nieuniknionym, czającym się za kulisami życia wedle praw czy zasad, których nikt nie rozumie. Kiedy sięga po ludzkie życie, wybór ofiary zazwyczaj jest wypadkową przyczyn i skutków życia.

To, co na wieki śpi,nie jest martwe...

Złość jest z natury wieczna, dlatego nie ma nic do stracenia ani do zyskania.