Od kilku dni noszę się z zamiarem napisania opinii o tej książce i muszę przyznać, słabo mi idzie. Nie wynika to z lenistwa, ale z tego, że ciężko mi tę książkę ocenić.Obsydian niby ma wszystko, niezły, aczkolwiek nie powalający, pomysł, ciekawych bohaterów, tajemnice, love story, itp., ale czegoś brakuje. Jednak najpierw pozytywy.

Pierwszy tom przeczytałam w jeden dzień, a to znaczy, że książka mnie nie znudziła. Nie "przeskakiwałam" też stron, wiec historia była naprawdę niezła. Główna bohaterka mało irytująca, Deamon zmanierowany i zakochany w sobie, więc jest schemat, jest zabawa. Jednak...

Nie jestem fanem porównywania książek, staram się traktować każdą historię osobno. Jednak analogii do Zmierzchu jest tak dużo, że ciężko ich nie zauważyć, przynajmniej w tym 1. tomie. I niestety, bardzo mnie to denerwowało. Kolejną rzeczą jest dość ubogie słownictwo i częste powtórki. Sama już nie wiem, ile razy Deamon albo Dee "zniżali głos, tak aby tylko Kat mogła ich usłyszeć :< Brak mi też trochę wyjątkowości postaci. W sumie kosmitów możnaby tutaj zastąpić jakąkolwiek inną formą fantastyczną i nie zmianiłoby to zasadniczo przebiegu akcji.
Może marudzę. Są osoby, dla których seria Lux jest świetna i porywająca. Dla mnie jest niestety tylko letnia. Jestem na 3. tomie, ale nie czytam z zapartym tchem.

Komu polecić tę książkę? Początkującym czytelnikom contemporary fantasy, którzy jeszcze nie czytali perełek tego gatunku. Po angielsku polecam każdemu, kto chciałby spróbować czytania w tym języku, bo "Obsydian" jest napisany bardzo prosto i współcześnie.

Od kilku dni noszę się z zamiarem napisania opinii o tej książce i muszę przyznać, słabo mi idzie. Nie wynika to z lenistwa, ale z tego, że ciężko mi tę książkę ocenić.Obsydian niby ma wszystko, niezły, aczkolwiek nie powalający, pomysł, ciekawych bohaterów, tajemnice, love story, itp., ale czegoś brakuje. Jednak najpierw pozytywy.

Pierwszy tom przeczytałam w jeden dzień,...