No to jedno z największych zaskoczeń roku.
Achaja była, jest i będzie najlepiej przeze mnie zapamiętaną serią. Może nie jest najlepszą, którą czytałam, ale taką, którą zawsze będę polecać. Także kupiłam jej kontynuację w 5 wielkich tomach (znacznie większych niż tomy Achai) właściwie pod wpływem entuzjazmu z czytanej części w tamtej chwili. Jednak po skończeniu Achai, kiedy to zaczęłam Pomnik uderzyło mnie to jak inna to jest książka. Przeczytałam może z 50 stron co jest niczym wśród 700 stron które ma pierwsza część i właściwie znienawidziłam główną bohaterkę, nie spodobał mi się fakt, że Achaja i jej przygody są jedynie nudzącym faktem do nauki. Przez ponad rok nie ruszałam dalej powieści również przez wątek z marynarką wojenną. Polska mocarstwem największym to dla mnie rzecz nie do pojęcia a milion opisów i nazw maszyn, hierarchii i innych rzeczy był strasznie ciężki do przełknięcia a co dopiero wczucia się w powieść.
W końcu jednak po latach stwierdziłam, że przydałoby się przeczytać posiadane książki, jako że większości nawet nie ruszyłam. Tak więc spróbowałam Pomnika Achai z postanowieniem, że dotrę do sceny gdzie marynarka wojenna Polski spotyka się z Kai, główną (jedną z głównych) bohaterką. Miałam straszną nadzieję, że nastanie to w tej części. Jednak zanim to nawet nastało poznałam Shen, a ona z kolei trafiła do Armii Arkach i nieźle wywalczyła sobie drogę w hierarchii za niemałą pomocą pewnego... Wirusa. Och... Arkach. O tych jego żołnierkach będzie mi się humor poprawiał przez całe życie na samo wspomnienie. 'Kobiety' i 'chaos' będą dla mnie nierozłącznym skojarzeniem właśnie przez pana Ziemiańskiego. Bardzo się cieszę, że choć zmieniło się wszystko, w głębi nie zmieniło się wiele. Smuci mnie tylko znaczny spadek w ilości żartów sytuacyjnych ograniczających się do generałów krzyczących na głupią piechotę lub mężczyzn oczywiście super sprośnych wobec widoku żeńskiej armii. Tak jakby pod tym względem autor się wypalił i wypisuje tylko to co jest nim, jego cechą, która się nie zmieni. Zbokiem jest i tyle :D
Wielce ciekawa jestem tych Ziemców i tego skąd znają takie strategie. Mam wielką nadzieję, że nie wyjdzie iż inny kraj dzięki nim chciał zagrozić Polsce bądź zdobyć wyrzynaniem wszystkich niezmierzoną półkulę ziemską. Chcę wierzyć, że jest jakaś siła wyższa, którą znamy już bądź nie, albo wściekła baba z wielkimi mocami, która kieruje Ziemcami na zagładę innych. To by pasowało do pana Ziemiańskiego :) W dodatku już w tej części Polacy całkiem dobrze radzili sobie z Ziemcami więc skąd kolejne 4 tomy poza oczywiście wielką tajemnicą pomnika Achai?

Nie jest to na pewno Achaja, nie polubiłam nikogo tak bardzo jak ją gdzie każdy jej dramat był moim dramatem i za każdą krzywdę chciałam iść i się zemścić. Wielkim minusem jest też wielka przeprawa, którą czytelnik musi przejść przez połowę pierwszego tomu gdzie opisy militariów i maszyn zniechęcą nawet takiego fana poprzedniej serii jak ja. Wielki mój upór i fakt, że posiadam całą serię zmusił mnie do czytania dalej czego nie żałuję ani trochę.

No to jedno z największych zaskoczeń roku.
Achaja była, jest i będzie najlepiej przeze mnie zapamiętaną serią. Może nie jest najlepszą, którą czytałam, ale taką, którą zawsze będę polecać. Także kupiłam jej kontynuację w 5 wielkich tomach (znacznie większych niż tomy Achai) właściwie pod wpływem entuzjazmu z czytanej części w tamtej chwili. Jednak po skończeniu Achai, kiedy...