Mam straszny problem z tą książką. Z jednej strony w trakcie czytania co jakiś czas miałem wrażenie, że jest przereklamowana, i że przeczytane wcześniej opinie odnosiły się do całkowicie innej publikacji. W każdym razie na pewno moje oczekiwania, a co za tym idzie poprzeczka postawiona „Charliemu” znajdowały się o wiele wyżej. Z drugiej zaś strony, czyta się ją po prostu przyjemnie. Jest w niej coś co przyciąga uwagę. Już samo to, że przeczytałem ją jednego wieczora o czymś świadczy (bynajmniej nie tylko o tym, że jest krótka).
Charliego, głównego bohatera, można czasem nie rozumieć. Nie znając całej jego historii łatwo posądzić go o infantylność a autora o mijanie się z prawdą i budowanie całkowicie nierzeczywistej, pod względem psychologicznym, postaci. Jednakże im dokładniej go poznajemy tym nasze oskarżenia wydają się coraz mniej uzasadnione.
Tradycyjnie, nie będę nawet próbował streszczać fabuły. Niczego tak nie lubię jak zdradzających wszystko recenzentów.
Mam problem, bo czuję że danie tej książce 7 gwiazdek jest nadużyciem, ale też gdzieś w głębi serca wiem, że nie umiem jej ocenić niżej (Pewnie dlatego, że w Charliem odnajduję jakąś cząstkę siebie samego). Mogę natomiast ją polecić z czystym sumieniem na jesienny wieczór. Może niekoniecznie jako coś, co trzeba przeczytać natychmiast, ale na pewno jako coś do czego warto zajrzeć w ogóle.

Mam straszny problem z tą książką. Z jednej strony w trakcie czytania co jakiś czas miałem wrażenie, że jest przereklamowana, i że przeczytane wcześniej opinie odnosiły się do całkowicie innej publikacji. W każdym razie na pewno moje oczekiwania, a co za tym idzie poprzeczka postawiona „Charliemu” znajdowały się o wiele wyżej. Z drugiej zaś strony, czyta się ją po prostu...