To opowiadanie jest jedną z najważniejszych książek we współczesnej literaturze niemieckiej - tak smao jak jego autorka jest jedną z najważniejszych autorek NRD i już zjednoczonych Niemiec. Jest ona przesycona wątkami autobiograficznymi, które tylko dodają jej realizmu i dramatyzmu.

Opowiadanie opisuje jeden dzień z życia pisarki, która jest śledzona przez Stasi i zdaje sobie z tego sprawę. Pozornie w książce niewiele się dzieje, jednak przekazywane uczucia, emocje i myśli pisarki nie pozwalają czytelnikowi się nudzić.

Jest to raczej książka skupiająca się na psychice i zachowaniach ludzkich. Główna bohaterka opowiadania (przez wielu uważana za alter ego autorki) nie piętnuje jednoznacznie pracowników Stasi. Stara się zrozumieć ich motywy. Zdaje sobie sprawę, że oni jedynie wykonują swoją pracę.

Książka ta wywołała 3-letnią dyskusję w Niemczech na temat zachowania i nastawienia NRD-owskich pisarzy do NRD. Wiele zarzucało Wolf, iż tak późno wydała tę książkę (opowiadanie napisane zostało w 1979 roku a wydane dopiero w 1990 - po zburzeniu Muru Berlińskiego) dlatego, bo nie chciała pisać źle o NRD. Sytuacja tylko się pogorszyła, gdy w 1993 roku Christa Wolf przynała się, iż w latach 1959 - 1962 była tajnym współpracownikiem Stasi. Mimo, iż nic ważnego nie przekazała, a w następnych latach sama stała się objektem inwigilacjii Stasi, wielu ludzi zarzucało jej dwulicowość.

Uważam, iż książka warta jest przeczytania. Jeśli ktoś chce poznać problemy Niemców w czasie NRD lub w czasie jednoczenia się Niemiec jest to pozycja wręcz obowiązkowa.

To opowiadanie jest jedną z najważniejszych książek we współczesnej literaturze niemieckiej - tak smao jak jego autorka jest jedną z najważniejszych autorek NRD i już zjednoczonych Niemiec. Jest ona przesycona wątkami autobiograficznymi, które tylko dodają jej realizmu i dramatyzmu.

Opowiadanie opisuje jeden dzień z życia pisarki, która jest śledzona przez Stasi i zdaje...