"Mieszkańcy Mrocznej Ostoi odczuwają efekty rządów terroru Jareda Uzurpatora, które zagrażają stabilności Zimowych Królestw. Siły nieumarłych występują przeciwko lordowi Jonmarcowi z Mrocznej Ostoi w walce o władzę pomiędzy śmiertelnikami a vayash moru. Niektórzy vayash moru nie są zachwyceni tym, że do dworu powrócił lord-śmiertelnik. Jonmarc musi zdobyć zaufanie śmiertelnych mieszkańców Mrocznej Ostoi, prowadząc jednocześnie niebezpieczną polityczną grę z zamieszkującymi ją vayash moru. Ma ciągle w pamięci, że czterech ostatnich lordów zmarło młodo. W całych Zimowych Królestwach magia stała się groźną i nieprzewidywalną siłą. Strumień, będący rzeką magicznej energii, został mocno zakłócony, gdy wiele lat temu Arontala wydarł przemocą kulę Łapacza Dusz z fundamentów Mrocznej Ostoi. Teraz Strumień jest niestabilny, stanowi zagrożenie dla umysłów i życia magów, którzy czerpią z niego moc. Król Martris Drayke przygotowując się do ślubu, jednocześnie musi się przygotować do wojny z buntownikami wciąż lojalnymi w stosunku do Jareda. Królestwo Isencroftu znajduje się na krawędzi wojny domowej z powodu zbliżającej się perspektywy połączenia z królestwem Margolanu Tylko jedno jest pewne – Zimowe Królestwa nie będą już takie same. "

W końcu zabrałam się do kolejnej części "Kronik Czarnoksiężnika".
Długo zwlekałam, przekładając ją na kolejne szczebelki moich książek, które chce przeczytać. Zazwyczaj gdy nie mogę się zdecydować wybieram kilka, a potem decyduje którą następną przeczytam. Tym razem nie miałam żadnych wątpliwości. Wiedziałam od razu że teraz chce przeczytać "Mroczną Ostoję".
Od jakiegoś czasu prawie wcale nie chce mi się czytać. Dlatego każda książka zabiera mi tak długo czasu.. Może to przez wakacje i gorączkę z nimi związaną.. Szczerze nie wiem.. Nigdy tak nie miałam..

Po raz pierwszy gdy sięgnęłam po tą serię myślałam tylko o tym że jest fantasy. Sięgam zazwyczaj tylko po nie. Nie czytałam jeszcze o Przywoływaczu Dusz więc tym bardziej mnie zainteresowała, a potem doszła do tego stara mowa i całkiem nowe państwa/królestwa.. Pomyślałam że wspaniale..
W "Kronikach Czarnoksiężnika" moim ulubionym bohaterem od zawsze był Tris, a wtedy każda chwila czytania nie o nim wydaje mi się katuszami. Myślę wtedy tylko: "Ciekawe co z Trisem, kiedy znowu będzie on.."
Teraz gdy Matrisa nie ma już tak często, a cała książka skupia się na wszystkich bohaterach a nie na tym jedynym, wszystko stało się mniej fascynujące niż przed tym.

Ciągle się o niego martwiłam. Wtedy gdy usuwał z zamku w Shekerishet złe duchy by nie sprawiały Kiarze kłopotów, oraz coraz bardziej w czasie oblężenia złego lorda Curane'a. Ciągle tracił przytomność i czuł się słabo.. Biedactwo..

Sherrilyn Kenyon w swojej serii "Mroczny Łowca" w każdej oddzielnej książce opisuje historie jednego bohatera. Perspektywa też się nie zmienia i ciągle wydarzenia opisuje 'on'. Wplatana czasowo w inne książki tej serii. Można się czasem w tym pogubić, gdy nie dostrzega się w nich różnicy w czasie, towarzyszącej serii. Tutaj jednak wszystko jest posegregowane. Czas leci, a Gail Z. Martin opisuje historie wszystkich bohaterów razem wziętą, z perspektywy osoby trzeciej.
Nie wiem która opcja jest lepsza dla innych. Mój wybór jest jednak oczywisty. Nie lubię mieć kilku historii za jednym razem. Nie wiem, która wtedy jest dla mnie najważniejsza.

Zainteresowali mnie pewni vayash moru, a mianowicie Uri i Malesh.
Uri jest takim typowym facetem. Gdy dojdzie do jakiegoś starcia, później opowiada to innym, a wszystko co się zdarzyło podkręca do tego stopnia by wyglądał najlepiej jak tylko jego wyobraźnia pozwala... Nieustraszony Uri! Jednak gdy wszystko idzie nie po jego myśli i jest w zagrożeniu potrafi błagać na kolanach! Wiec jego odwaga to tylko pozory. Umie straszyć słabszych, ale przy tych silniejszych nie potrafi nic. Śmiały gdy nie widzi niebezpieczeństwa, ale uległy gdy ono jest. Interesuje mnie to do czego gotów jest się posunąć by uratować siebie.
Malesh jest jego przeciwieństwem. Nie boi się niczego, ani nikogo. Okrutny, sprytny i świrnięty. Dlatego wydaje mi się fascynujący. Jestem ciekawa jego planów. Tych starszych mordów, ale także tych dokładnie przemyślanych pułapek przeciwko Vahaniangowi.

Carina jest strasznie irytująca.
"Kiara jest w niebezpieczeństwie, a ja nie mogę nic z tym zrobić..."
Odebrałam to zdanie jak by chciała być przy niej...
Droga Carino co byś wtedy zrobiła gdyby ktoś ją zaatakował, na przykład płatny zabójca? hmm pewnie przywaliła by mu laską.. Uuu przestraszyłby się.. To pewne...
Ciągle chce pomagać.. Chyba przekleństwo uzdrowicieli. Można pomagać, ale wtedy gdy wiesz, że coś pomocnego zrobisz, a nie wtedy gdy jest się kolejną osobą do chronienia, jaką by była gdyby teraz znalazła się przy Kiarze moim zdaniem.
Jej bezmyślność czasem mnie przerażała..

"Mieszkańcy Mrocznej Ostoi odczuwają efekty rządów terroru Jareda Uzurpatora, które zagrażają stabilności Zimowych Królestw. Siły nieumarłych występują przeciwko lordowi Jonmarcowi z Mrocznej Ostoi w walce o władzę pomiędzy śmiertelnikami a vayash moru. Niektórzy vayash moru nie są zachwyceni tym, że do dworu powrócił lord-śmiertelnik. Jonmarc musi zdobyć zaufanie...