Do wybitności jeszcze troszkę jej brakuje, ale już jest bardzo bardzo dobrze. Mini-powieść Zanim Noc - dopóki jest horrorem, jest rewelacyjne. Trochę gorzej się ma, gdy przechodzi w mistyczne s-f; głównie przez założenie, że czwarty wymiar przestrzenny jest tak, jak znane nam trzy wymiary, wymiarem rozszerzającym się (makro). Dukaj wskazuje sam tę niezręczność w eksplikacji, choć przedstawia ją jedynie jako odchylenie od współczesnych teorii fizycznych. Niestety, nie jest to tak błaha sprawa - czwarty makro-wymiar nie mógłby pozostać niewidoczny dla istot zdolnych obserwować pozostałe makrowymiary - to byłoby po prostu bezsensem, niespójnością logiczną. Dlatego też opowiadanie nieco traci na atrakcyjności po rzuceniu przez Twardego zaklęć...

Druga mini-powieść - tytułowy Xavras - to fascynująca refleksja nad przeznaczeniem. Zupełnie odmienna niż ta proponowana n.p. przez Sapkowskiego, jednak nie mniej atrakcyjna, choć podana w o wiele mroczniejszych barwach.

Obie mini-powieści mają w sobie coś z Lema czy Dicka - nie są jedynie bajeczkami o magicznym świecie, ale starają się zadać konkretne pytania, na które z pomocą prozy bardziej osadzonej w codziennej rzeczywistości może być trudno znaleźć odpowiedź.

Do wybitności jeszcze troszkę jej brakuje, ale już jest bardzo bardzo dobrze. Mini-powieść Zanim Noc - dopóki jest horrorem, jest rewelacyjne. Trochę gorzej się ma, gdy przechodzi w mistyczne s-f; głównie przez założenie, że czwarty wymiar przestrzenny jest tak, jak znane nam trzy wymiary, wymiarem rozszerzającym się (makro). Dukaj wskazuje sam tę niezręczność w...