Książkę kupiłam już dawno i długo leżała na półce, gdyż obawiałam się tematów w niej zawartych. I to był błąd, bo „Służące” to świetna powieść o segregacji rasowej i trudnej drodze do równouprawnienia, a przedstawione kwestie dyskryminacji, cierpienia, godności, odwagi, zostały ujęte wyjątkowo subtelnie.
Na pewno nie jest to wybitne dzieło literackie, ale ta książka posiada ogromną moc. Jest niewiarygodnie ciepła i mimo niełatwej problematyki, bardzo zabawna, przez co czyta się ją z zapartym tchem.

Podobał mi się pomysł prowadzenia narracji przez trzy niesamowite kobiety, które wiele łączy, mimo iż są tak bardzo różne. Bohaterki podjęły się realizacji szalonego projektu i choć całe zdarzenie nie ma jednoznacznie dobrego zakończenia, pozwala wierzyć, że ich zaangażowanie i trud, nie poszły całkowicie na marne.

Jestem pod ogromnym wrażeniem i gorąco wszystkim polecam, gdyż zapewne każdy wyniesie z tej książki coś dla siebie.
Niezwykle emocjonująca historia służących dowodzi, że odnalezienie człowieka w drugiej osobie nie jest wielką sztuką, mimo to, żadna z białych kobiet tego nie potrafiła!

P.S. Ewo, dziękuję za Twoją cenną uwagę.

Książkę kupiłam już dawno i długo leżała na półce, gdyż obawiałam się tematów w niej zawartych. I to był błąd, bo „Służące” to świetna powieść o segregacji rasowej i trudnej drodze do równouprawnienia, a przedstawione kwestie dyskryminacji, cierpienia, godności, odwagi, zostały ujęte wyjątkowo subtelnie.
Na pewno nie jest to wybitne dzieło literackie, ale ta książka...