Recenzja: Regulatorzy Stephen King (wyd. z 2011)

O tej książce słyszałam wiele opinii. Wielu recenzentów wprost przekrzykiwało się, prezentując całkowicie odmienne stanowiska. Jedni mówili, że jest to jedna z lepszych powieści autora. Drugich można było sobie wyobrazić jak kiwają głową z żalem nad ich głupotą. Oczywiście byli zdania, iż "Regulatorzy" to jedna wielka pomyłka. Jakie jest moje zdanie w tej sprawie? Czy znalazłam sobie miejsce w pierwszej lub drugiej drużynie? Być może stworzyłam sobie własny kąt?




Stephen King jest uznawany za Króla Horrorów. Swoje powieści wydał w nakładzie 350 milionów egzemplarzy, co czyni go jednym z najbardziej poczytnych pisarzy na świecie. Nie ogranicza się jednakże do jednego gatunku. Przykładem tego są takie powieści jak "Bastion", czy "Zielona Mila", które bazują na fantastyce.

Wentworth to najzwyklejsze miasteczko w stanie Ohio. Ludzie tutaj prowadzą proste, rutynowe życie. Chodzą do pracy, zdradzają współmałżonków, wychowują dzieci. Starzeją się i umierają. Nastał jednak pewien feralny dzień i zaczęli umierać. Jednak tym razem nie naturalnie. Do mieściny zawitały MotoGliny 2200 rodem z telewizyjnych ekranów. Zaczęły siać panikę i spustoszenie. Przyjazną, senną ulicę Topolową pochłonęło surrealistyczne spustoszenie. Koszmar, który obrócił wszystko w pustynię desperacji.

W jednym z domków mieszka pewien autystyczny chłopiec. Seth ma jednak drugą osobowość, przerażającego Taka. Chłopcem opiekuję się już mocno znerwicowana ciotka. Tylko ona zna prawdę. Czy razem ze starzejącym się pisarzem Johnem Moarinvell'em dadzą radę ocalić miasteczko? Czy będą zdolni stawić czoło tytułowym Regulatorom?

"Regulatorzy" to książka będąca dopełnieniem "Desperacji". Sama przeczytałam ją bez żadnych wcześniejszych lektur i uważam, że jest bardzo dobra. Mistrz horroru zachwycił mnie raz jeszcze. Obietnica, że nie dam się zachwycić spęzła na niczym. Z jednej strony się cieszę, ponieważ cały czas naprawdę czuję strach, kiedy czytam te wszystkie książki. Z drugiej jestem przerażona. Naczytałam się tyle książek Stephana Kinga i nic! Żadnego schematu. Chyba czas skończyć z tymi gierkami i trzeba przyznać, że pisarz jest naprawdę świetny w tym co robi.


Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Wprost można by było powiedzieć, że wszyscy "ożywali", gdy brałam książkę do ręki. Do żadnego się nie przyzwyczaiłam ani tym bardziej z żadnym nie utożsamiałam. Uwierzcie, że lepiej nie przywiązywać się do bohaterów wziętych rodem z horroru. Dosłownie. Narracja była trzecioosobowa. Szczerze, powiedziawszy nie potrafiłabym wyobrazić sobie tutaj innej. Poznawaliśmy wszystko z przeróżnych stron. Wszystko zależało od tego jakiego bohatera zaserwuje nam autor.

Fabuła wydawała mi się przemyślana. Czytałam wiele wypowiedzi, że "Regulatorzy" to niedomówienie, jeśli porównamy tę książkę z "Desperacją". Nie miałam możliwości zapoznać się z tą drugą, ale osobiście uważam, że nawet wtedy moje zdanie się nie zmieni. Jestem tego pewna. Jak wspomniałam wcześniej, autor nie jedzie po schematach, więc mogę spać spokojnie.

Podsumowując, powiem wam tyle, że możecie nie lubić horrorów. Możecie nienawidzić kunsztu pisarskiego pana Kinga. Możecie uważać, że dana książka to najgorszy reprezentant gatunku horroru jaki w życiu przeczytaliście. Jednak przed jaki i po lekturze, bądźcie pewnie jednego. Gdy odłożycie przeczytaną powieść, będziecie się bać. Obiecuję wam to.

Ocena :8/10

Recenzja: Regulatorzy Stephen King (wyd. z 2011)

O tej książce słyszałam wiele opinii. Wielu recenzentów wprost przekrzykiwało się, prezentując całkowicie odmienne stanowiska. Jedni mówili, że jest to jedna z lepszych powieści autora. Drugich można było sobie wyobrazić jak kiwają głową z żalem nad ich głupotą. Oczywiście byli zdania, iż "Regulatorzy" to jedna wielka...