Piękna okładka, kuszący opis i pozytywne recenzje skłoniły mnie do sięgnięcia po tę książkę. Lubię romanse i powieści z wyraźnie zarysowanym tłem historycznym, więc moje oczekiwania były wysokie. Powieść Iny Knobloch nie do końca je spełniła, ale nadal uważam, że warto przeczytać ,,Perfumiarza", jeśli lubi się romanse historyczne, ale nie ma się ochoty na słodkie historie w których bohaterowie na każdym kroku przekraczają konwenanse i zachowują się jak współcześni nam ludzie.

,,Perfumiarz" to opowieść o Giovannim Farinie, twórcy wody kolońskiej, wychowanym w rodzinie, w którym wszystko oceniano po zapachu. Węch Giovanniego jednak przewyższa zdolności jego rodziny. Chłopak marzy o zrobieniu kariery w tworzeniu perfum. Po zdobyciu majątku chce się ożenić z piękną Antonią, przyjaciółką z dzieciństwa. Antonia ma jednak też innego adoratora, Bernarda, który postanawia za wszelką cenę zdobyć jej rękę i wmówić dziewczynie, że Giovanni woli mężczyzn.

Jedynym typowym romansem historycznym, który czytałam było ,,Szept róż" Teresy Meideros, i choć była to wciągająca i przyjemna książka, uważam, że tło historyczne nie zostało oddane w niej zbyt poprawnie(momentami bohaterowie zachowywali się jak ludzie współcześni, a momentami jakby żyli w średniowieczu), a akcja i zachowanie bohaterów było trochę ,,cukierkowe"(mam na myśli sceny miłosne). Inie Knobloch udało się tego uniknąć. ,,Perfumiarz" pełny jest wstawek historycznych, autorka dobrze oddała klimat epoki, a język nie jest typowo współczesny, ale nie jest też trudny. Wszystko to sprawia, że ,,Perfumiarz" może przypaść do gustu zarówno miłośnikom historii, jak i tym, którzy szukają wzruszających powieści o miłości.

,,Perfumiarz" rozpoczyna się w momencie narodzin Giovanniego, opisuje jego dzieciństwo, młodość, a kończy się, gdy Farina jest już uznanym perfumiarzem. Knobloch nie skupia się tylko na nim, kreśli też historię jego rodziny i sąsiadów, dzięki czemu powieść nabiera cech sagi rodzinnej, jednak nie jest to typowa książka z tego gatunku. Moją ulubioną postacią jest Caterina, babka Giovanniego, silna i odważna kobieta o wielkim sercu, która zawsze stała po stronie wnuka. Lubiłam też matkę głównego bohatera, za wrażliwość i oddanie synowi. Antonia, według mnie, nie jest zbyt rozbudowaną postacią. Poznajemy ją głównie z perspektywy Giovanniego i nie widzimy u niej innych cech, niż te, które wpłynęły na ich związek. Razi przede wszystkim jej naiwność i łatwowierność, Antonia nie zastanawia się i nie wyciąga wniosków, tylko przyjmuje punkt widzenia innych i daje sobą manipulować. Jeśli chodzi o Giovanniego, chwilami miałam wrażenie, że autorka nie stworzyła go z pełną konsekwencją. Raz jest cichy, delikatny, trochę nieśmiały, by za moment stać się uwodzicielem.

I tu jest pies pogrzebany, coś, co nie pozwala mi w pełni polubić i cenić tej książki. Romanse Giovanniego i jego korzystanie z usług prostytutek. Autorka wyraźnie zaznacza, że takie były czasy i korzystanie z płatnej miłości było jedną z najpowszechniejszych rzeczy, ale zepsuło mi to obraz tej idealnej, pięknej miłości głównych bohaterów. Scena, kiedy Antonia całą noc dotyka się chusteczką Giovanniego, a ten spędza noc z prostytutką(po wyznaniu miłości Antonii) troszkę mnie oburzyła. Niby Ina Knobloch zwróciła wtedy uwagę, jak ciężko miały kobiety w tamtych czasach, ale według mnie ten fragment był niepotrzebny i stał się rysą na całej historii. Chwilami też odnosiłam wrażenie, że niektóre sceny ocierają się o tani melodramat, ale ogólne wrażenia były pozytywne. Nie podobało mi się też przeskakiwanie akcji i pominięci kilku lat z życia Antonii i Giovanniego bez siebie. Zakończenie też było jakieś zbyt szybkie i nie do końca wyjaśniło mi, co stało się dalej, ale może to celowy zamysł autorki.

Koniec końców, polecam ,,Perfumiarza". Mimo że parę rzeczy mnie irytowało, uważam, że warto przeczytać tę książkę, poznać niezwykłą historię miłości, parę ciekawostek historycznych i dać się porwać urokowi tej powieści, która przede wszystkim wciąga.

,,(…) istnieją jedynie cuda serca i one mają potężną moc."

Piękna okładka, kuszący opis i pozytywne recenzje skłoniły mnie do sięgnięcia po tę książkę. Lubię romanse i powieści z wyraźnie zarysowanym tłem historycznym, więc moje oczekiwania były wysokie. Powieść Iny Knobloch nie do końca je spełniła, ale nadal uważam, że warto przeczytać ,,Perfumiarza", jeśli lubi się romanse historyczne, ale nie ma się ochoty na słodkie historie w...