Książka jest niesamowicie ciekawa i bardzo łatwostrawna nawet dla kogoś, kto nie siedzi w temacie – sama nigdy nie interesowałam się Koreą Północną (która w mojej świadomości funkcjonowała po prostu jako Ta, No Ta Zła Korea, Wiesz Która, Nie?) ale nie miałam nawet przez chwilę problemu ze zrozumieniem jakiegokolwiek ze zjawisk, o których traktował autor.
Tematyka propagandy i tego, jak wpływa ona na ludzi, jakie mity im przedstawia i dlaczego są one na tyle atrakcyjne dla całych populacji, aby w nie uwierzyć mimo ich absurdu – to jest tematyka dla mnie. Nie wyobrażam sobie nic ciekawszego, a ta książka jest temu poświęcona od pierwszej strony do ostatniej. Polecam ją gorąco każdemu czytelnikowi, którego interesują mechanizmy działania propagandy w autorytarnych państwach cenzury i kultu jednostki. Autor bardzo zręcznie, zrozumiale i ciekawie wyjaśnia sposób myślenia północnokoreańczyków - jak widzą siebie, dlaczego tak siebie widzą, jak widzą wodza i obcych – co w sposób gładki i logiczny wyrasta z tego, jak widza siebie.
„Najczystsza rasa” ma tylko jedną wadę – wydaje mi się być nawet nie tyle książką co naprawdę długom artykułem. Odniosłam to wrażenie głownie dlatego, że przeczytałam ją przy jednym posiedzeniu i byłam autentycznie zaskoczona, kiedy się skończyła. Nie zrozumcie mnie źle – traktowała swoje tematy dogłębnie i może nie powiem, że je wyczerpała, ale na pewno zagłębiła się w istotę zagadnienia. Mimo to mam wrażenie, że można by jeszcze tyle powiedzieć… skończyła się tak szybko!

Ps. Są kolorowe obrazki <3

Książka jest niesamowicie ciekawa i bardzo łatwostrawna nawet dla kogoś, kto nie siedzi w temacie – sama nigdy nie interesowałam się Koreą Północną (która w mojej świadomości funkcjonowała po prostu jako Ta, No Ta Zła Korea, Wiesz Która, Nie?) ale nie miałam nawet przez chwilę problemu ze zrozumieniem jakiegokolwiek ze zjawisk, o których traktował autor.
Tematyka...