Muszę przyznać, że Stephen King jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Lubię jego niespieszną narrację, świetne dialogi i wiarygodnych bohaterów. Przeczytałem już kilkadziesiąt jego książek (a drugie tyle jeszcze przede mną) i mogę powiedzieć z całą odpowiedzialnością, że pisze nierówno. Obok pozycji beznadziejnych znajdziemy genialne, obok książek średnich - te dobre. Nigdy nie wiem, czego mogę się spodziewać otwierając kolejną książkę. Podobna niepewność towarzyszyła mi, gdy zaczynałem lekturę "Dallas ‘63". Szybko jednak minęła, zastąpiona przez rosnącą ciekawość.

Kiedy Al, sprzedawca hamburgerów, znajduje w swojej spiżarni wehikuł czasu, postanawia zmienić przeszłość. Jest już jednak stary i chory, dlatego misję uratowania prezydenta Stanów Zjednoczonych - Johna Fitzgeralda Kennedy’ego – zleca swojemu znajomemu, Jake’owi Eppingowi. Trzydziestopięcioletni nauczyciel angielskiego przenosi się w przeszłość, do roku 1958 i podejmuje szalonej misji ocalenia Kennedy’ego. Jake nie ma pojęcia, jak bardzo spodoba mu się spokojne życie w przeszłości - bez internetu i telefonów komórkowych - i jak wielki będzie miało ono wpływ na jego życie w przyszłości.

"Dallas ‘63" to tak naprawdę powieść obyczajowa. Po fantastycznym początku (podróż w czasie), King serwuje nam kilkusetstronicowy opis życia na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Oczywiście, co jakiś czas pojawiają się efektywne cliffhangery. To one zmuszają nas do przewracania kolejnych stron, a potem jeszcze następnych. Trzeba Kingowi oddać, co jego – na dramatycznych zwrotach akcji zna się jak mało kto. Niejednokrotnie obyczajowa opowieść zmienia się w historię sensacyjną. Całość ma też znamiona powieści kryminalnych i szpiegowskich – wszak główny bohater musi stać się cieniem Lee Harvey Oswalda i upewnić się, czy na pewno to on pociągnął za spust 22 listopada 1963 roku.

Cała recenzja:

http://mnichhistorii.blogspot.com/2011/12/234-uratowac-kennedyego.html

Muszę przyznać, że Stephen King jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Lubię jego niespieszną narrację, świetne dialogi i wiarygodnych bohaterów. Przeczytałem już kilkadziesiąt jego książek (a drugie tyle jeszcze przede mną) i mogę powiedzieć z całą odpowiedzialnością, że pisze nierówno. Obok pozycji beznadziejnych znajdziemy genialne, obok książek średnich - te dobre....