Chciałabym napisać, że ta książka jest rewelacyjna, jednak przez okoliczności,które spowodowały powstanie tej książki nie pozwalają na użycie tych słów.
Po tę książkę powinien sięgnąć każdy, by zwiększyć swoją świadomość o ludziach chorych i o tym z czym muszą się mierzyć. Ja osobiście czytając tą historię, aż poczułam wstyd, że zajmuje swoje myśli pseudo problemami, ponieważ są one niczym w porównaniu do tego z czym mierzą się ludzie.
Jednak nie chce pisać, że ta książka jest o chorobie. Dla mnie jest to książka, która opowiada nam historie jak bohaterka i zarazem autorka zbliżyła się do Boga. Oczywiście nie kryję, że wywołała ona we mnie burze emocji. Smutek, współczucie,złość, niezrozumienie, ogromny żal ale najbardziej w tej opowieści mnie razi to jak najbliżsi traktują Kasię chorą na sla. Nie umiem nazwać słowami tego jak się czułam gdy czytałam jak jej własne dzieci otwarcie mówią o tym jak ogromny sprawia im problem jej choroba. W pewnych granicach może i jest na to usprawiedliwienie,ale ja nie wyobrażam sobie tak traktować, któregokolwiek z moich rodziców gdyby potrzebowali mojego zarówno fizycznego jak i psychicznego wsparcia.
Książka ta wiele uświadamia. Wiem że na długo zostanie ona w mojej
pamięci. Nie ma wielu takich książek, które do tego stopnia mnie wciągnęły, ale też dały jakąś nową wiedzę, świadomość i naukę.
Polecam książke każdemu, chyba że ktoś jest bardzo wrażliwy na czyjś ból i cierpienie. Dla mnie książka na 6. Dziękuję Ci Kasiu, że odważyłaś się napisać i wydać tę książke. Jestem pewna że w ten sposób zrobiłaś dużo dobrego dla ludzi, którzy cierpią na tę samą chorobę co Ty.

Chciałabym napisać, że ta książka jest rewelacyjna, jednak przez okoliczności,które spowodowały powstanie tej książki nie pozwalają na użycie tych słów.
Po tę książkę powinien sięgnąć każdy, by zwiększyć swoją świadomość o ludziach chorych i o tym z czym muszą się mierzyć. Ja osobiście czytając tą historię, aż poczułam wstyd, że zajmuje swoje myśli pseudo problemami,...