Daję tej powieści wysoką ocenę, nie dlatego by udowadniać, że jest lepsza niż Ulisses Joyce'a, ale dlatego, że jest wspaniałą książką "familijną".
Może ją czytać tak dziecko, jak dorosły. Prócz samej fabuły, która jest barwna, jest w niej jakaś dobra energia, że nawet dorosły człowiek może tą lekturą "naładować baterie". Nie sądzę by powieść oddawała jakoś tam wiernie, ducha czasów, o których traktuje. Jednak zupełnie nie o to chodzi. To po prostu książka, do której można wracać całe swoje życie. To, ujmując rzecz z odmiennej perspektywy bardzo jasny przykład powieści, po której przeczytaniu, można postawić ważne pytanie, czynne nie tylko w przestrzeni literatury, ale całej kultury: Co jest cenniejsze, dzieła trudne, o mało przystępnej formie, które nie oszukujmy się, są konsumowane częściej prze snobów, z powodów ambicjonalnych, niż z szczerej chęci, czy pozycje proste, przystępne, szczerze i spontanicznie "konsumowane". Pisane dla każdego człowieka. Ale wartościowe, wnoszące od siebie dużo.

Daję tej powieści wysoką ocenę, nie dlatego by udowadniać, że jest lepsza niż Ulisses Joyce'a, ale dlatego, że jest wspaniałą książką "familijną".
Może ją czytać tak dziecko, jak dorosły. Prócz samej fabuły, która jest barwna, jest w niej jakaś dobra energia, że nawet dorosły człowiek może tą lekturą "naładować baterie". Nie sądzę by powieść oddawała jakoś tam wiernie,...