Zacznijmy tak: wyobraźmy sobie, że pewnego dnia zmienia się w naszym kraju rząd, do władzy dochodzą ludzie, którzy uważają, że miejsce kobiet jest w domu, że nauka im nie jest potrzebna do niczego, że wychodzić z domu mogą tylko w towarzystwie mężczyzny, okutane od stóp do głowy, bo nie przystoi pokazywanie jakiejkolwiek części swojego ciała, choćby to były kostki u nóg.
To się przydarzyło kobietom w Afganistanie. Uczyły się, studiowały, Kabul tętnił życiem, normalnością i wcale nie stronił od kultury zachodniej, kobiety po studiach pracowały i były cenionymi członkiniami społeczności, nauczycielki, lekarze… I oto nagle z dnia na dzień zostały zamknięte w domu i skazane właściwie na wegetowanie, bo mężczyźni albo wyjeżdżali ze strachu przed wcieleniem do sił talibów, albo byli porywani przez talibów właśnie. Tak więc kobiety zostały w większości same, lub z bardzo młodymi mężczyznami, braćmi, chłopcami właściwie jeszcze, bez możliwości wychodzenia z domu, uczenia się czy zarobkowania, pozbawione dochodów, czy pomocy. Zdane całkowicie na siebie.
Ale nie jest to opowieść o poddawaniu się. Nie. To opowieść o walce i podejmowaniu wyzwań.
(...)
To historia, która mnie zaskoczyła. Przede wszystkim spodziewałam się reportażu, a dostałam prawie sfabularyzowaną opowieść. Po drugie, jak już pisałam wcześniej, sądziłam, że będzie to opowieść o niesprawiedliwościach islamu wobec kobiet, a jest to opowieść o silnych i mądrych kobietach, które utraciły wolność. Książka była dla mnie zaskoczeniem. Bardzo pozytywnym. Chylę czoła przed Kamilą i jej podobnymi. Łatwo jest być kobietą zaradną i pracującą w wolnym świecie, gorzej gdy jest się skazaną na izolację a rodzinę nakarmić trzeba.
Warto przeczytać te książkę, zdecydowanie. Po to, żeby poznać silne i mądre kobiety. Ale także po to, by zobaczyć, że w żadnej, nawet najbardziej beznadziejnie wyglądającej sytuacji, nie należy się poddawać, bo kto wie, skąd przyjdzie zwycięstwo.

pełna recenzja na http://babski-magiel.pl/mybookcase

Zacznijmy tak: wyobraźmy sobie, że pewnego dnia zmienia się w naszym kraju rząd, do władzy dochodzą ludzie, którzy uważają, że miejsce kobiet jest w domu, że nauka im nie jest potrzebna do niczego, że wychodzić z domu mogą tylko w towarzystwie mężczyzny, okutane od stóp do głowy, bo nie przystoi pokazywanie jakiejkolwiek części swojego ciała, choćby to były kostki u nóg.
To...