Niedawno zaczęłam czytać serię Felix, Net i Nika polskiego autora Rafała Kosika. Polecił mi kolega, koleżanka. Wzięłam na próbę, pamiętam, że wtedy myślałam, ze to seria dla młodszych czytelników. Teraz minęło pół roku, mam już 16 lat(teoretycznie za kilka dni, ale uznajmy) i właśnie skończyłam czytać 9 część serii. Nawet nie wiem, kiedy to wszystko tak szybko minęło. Przecież jeszcze niedawno zabierałam się za „Gang Niewidzialnych Ludzi”, a teraz czytam już „Świat Zero 2. Alternauci”. Szkoda, że przygoda tak szybko się kończy, ciekawi mnie, czy będę kolejne tomy... Pozostaje tylko na to liczyć.

Czasem robimy coś nie myśląc o konsekwencjach, tak prostu „na spontana”, czasem wychodzi to nam na dobre, a czasem... No właśnie, jak myślicie, jak wyszło naszym kochanym bohaterom? Oczywiście ta druga opcja, mniej przyjemna, jej skutki poznacie sięgając po kolejną część przygód paczki przyjaciół.

Felix postanowił pochwalić się przed przyjaciółmi nowym samochodem mamy, dziś mieli przedstawiać prezentację, zdążyli na ostatnią chwilę. Oczywiście prezentacja nieszczególnie się udała, a raczej poniosła druzgocącą klęskę. Nie przejmują się, bo dziś są imieniny Felixa, który urządza imprezę w domu. Oczywiście nawet chowanie niebezpiecznych, niecodziennych urządzeń i wynalazków nic nie dało. Impreza okazała się szalona, gości zaatakowały metalowe nogi, łapacz pająków, a do tego obejrzeli film z kamer domowych Felixa, na którym widać całujących się Celinę i Klemensa, ale w gruncie rzeczy dzień się jeszcze nie skończył, teraz może być tylko lepiej....
Jesne, bo w przypadku naszych przyjaciół jest to możliwe. Felix razem z Netem i Niką zostali zaproszeni do instytutu. To ma być niespodzianka, nie wiedza, co ich czeka. Pan Polon chcę pokazać nastolatkom nowy wynalazek, kopię Pierścienie z Milo. Jumpgate, bo tak nazwano kopię, nie mają jeszcze zbudowanej swojej drugiej wersji, są w fazie testów. Gdy eksperyment z włączeniem się powiódł, naukowcy wyłączają urządzenie i idą na poczęstunek. Przyjaciele za namową Neta przechodzą przez wyłączone Skoczywrota i nic się nie dzieje.
Wszystko jednak zmienia się następnego dnia.

Zaciekawił mnie ten tom, już dawno o nim słyszałam, do tego dostał jego kontynuację pod choinkę, bardzo chciałam przeczytać. Okazało się, że dobrze zrobiłam, książka jest świetna. Niezwykła historia zmian rzeczywistości mnie pochłonęła. Niby pomysł podobny do drugiej części „Teoretycznie Możliwej Katastrofy”, a jednak tak różny. Tu razem z przyjaciółmi trochę zmieniamy rzeczywistość, możemy zobaczyć, co by było gdyby... Co zawsze mnie interesowało, często po przeczytaniu jakiejś serii zastanawiam, się co by się stało, gdyby to się nie wydarzyło, albo to stało, a tu mam tyle możliwości, ciągle zmiany, raz na gorsze, raz na lepsze.

Na początku zagadkowy był dla mnie tytuł Świat Zero, o co mogło chodzić autorowi, rozmyślałam. Jednak zostało to objaśnione, potem wydawało mi się to oczywiste i dziwiłam się, czemu sama na to nie wpadłam... W tym tomie przygoda goni przygodę, czytelnik nie ma chwili wytchnienia, czytałam od południa aż do północy, tak zaciekawiły wprowadzone wątki. Książka jest pełna niebezpieczeństw, czyta się ją z zapartym tchem. Uwielbiam takie historie, nie można się w nich nudzić. Cieszę się, że pan Kosik tak świetnie sobie radzi z tą serią, że dba o czytelników i nadal trzyma poziom. Czasem oczywiście trafi się jakaś część, która się mi trochę mniej spodobała, ale nie można wymagać, że zawsze wszystkim się dogodzi.

Książka to sama przyjemność czytania, godna polecenia młodym czytelnikom, na pewno nie jednemu przypadnie do gustu. Kolejny tom już powoli zaczynam, ciekawi mnie, jak skończy się ta opowieść. Przygoda rozpoczęta, a ja niezwykle się z tego cieszę.
Ocena 10/10

Niedawno zaczęłam czytać serię Felix, Net i Nika polskiego autora Rafała Kosika. Polecił mi kolega, koleżanka. Wzięłam na próbę, pamiętam, że wtedy myślałam, ze to seria dla młodszych czytelników. Teraz minęło pół roku, mam już 16 lat(teoretycznie za kilka dni, ale uznajmy) i właśnie skończyłam czytać 9 część serii. Nawet nie wiem, kiedy to wszystko tak szybko minęło....