Brak wolności niejednokrotnie jest podłożem do szerokiej dyskusji. Wszelkie zasady, regulaminy i kodeksy chronią prawa człowieka, jednocześnie ograniczając jego swobodę. Żyjemy bowiem w systemie objętym szeregami norm i traktując je mniej lub bardziej poważnie, kosztujemy prowizorycznie dawkowanej wolności. Jeżeli jeszcze tego nie widzicie, sięgnijcie po krótką powieść „Podpalę wasze serca!”, która w sposób karykaturalny, a przy tym niesamowicie dosadny, otwiera oczy na sytuację, w jakiej znalazł się człowiek współczesny. Marcin Brzostowski wkracza w świat żywych marionetek i bez cienia litości zdziera z niego przybraną maskę.

Główny bohater i narrator w jednym – Karol Szrama – to przykład szarego obywatela. Czterdziestoletni mąż, ojciec i kredytobiorca, którego dzień wypełnia praca w dużej korporacji, zwraca się bezpośrednio do czytelnika, czym wzbudza niemałą ciekawość. Marcin Brzostowski nie byłby jednak sobą, gdyby nie podsunął pod nos bohatera sporego zamieszania. Dotychczas spokojny obywatel, zaczyna kalać własną psychikę, jednocześnie dając się we znaki rodzinie i współpracownikom. Dziwnym zachowaniom wtóruje mu niejaki Rodrigo Valente, który zdaje się być obiektem wyobraźni Karola. Wymuszona separacja z problemami codzienności, w połączeniu z silnymi psychotropami, pozwala bohaterowi stworzyć widowisko, jakiego nie sposób doświadczyć w rzeczywistości. Nie jest to bowiem przyjemna opowiastka o życiu, a naszpikowana wulgaryzmami i wymownie tendencyjna charakterystyka współczesnego społeczeństwa, której celem jest wykazanie niewoli, w jakiej mimowolnie znalazł się człowiek.

Karol, jako typowy korposzczur, sprawnie obserwuje zasady funkcjonowania firmy. Celowo wyłuszcza marginalne przykłady zasad, którymi kierują się duże korporacje, aby złapać na haczyk kolejnego klienta. Ten karmiony jest fałszem i ślepo wierzy wyszkolonym konsultantom, tworząc jeden z kamieni korporacyjnej kopalni złota. Autor sprawnie manipuluje rzeczywistością, nie pozostawiając na niej suchej nitki. Jedyną bronią przeciwko korporacyjnej maszynie zła, zdaje się być szaleństwo, w które nieuchronnie popada główny bohater. Proces narastającej choroby cywilizacyjnej wzmagają kolejne dziwne zachowania Karola, a jednym z nich jest antropomorfizacja karpia, który traktowany jest przez niego jak pies, a przez moment nawet jako agent oddziału Al-Kaidy. Poziom absurdu, o jaki pokusił się Marcin Brzostowski, jest nad wyraz wysoki i trzeba się mieć na baczności, aby nie utonąć w głębokiej aluzji.

Całą recenzję znajdziecie na stronie: http://www.mozaikaliteracka.pl/2016/06/podpale-wasze-serca-marcin-brzostowski.html

Brak wolności niejednokrotnie jest podłożem do szerokiej dyskusji. Wszelkie zasady, regulaminy i kodeksy chronią prawa człowieka, jednocześnie ograniczając jego swobodę. Żyjemy bowiem w systemie objętym szeregami norm i traktując je mniej lub bardziej poważnie, kosztujemy prowizorycznie dawkowanej wolności. Jeżeli jeszcze tego nie widzicie, sięgnijcie po krótką powieść...