'' Samotność jest wtedy , kiedy nie ma mnie we mnie ''

Ot , takie tam czytadełko - romansidełko , bez zbytniego polotu i głębokich przemyśleń . Standard i schemat . Ona , oczywiście , a jakże by inaczej , zjawiskowo piękna . Figura modelki i cudne zielone , zamglone poetyckim smutkiem oczy . On równie pięknie przystojny z uroczymi pośladkami opinanymi przez dobrze skrojone spodnie . Oczywiście oboje po traumatycznych przejściach , bo przecież skądś musiał się wziąć ten melancholijny smutek w oczach . Lądują z własnej i nieprzymuszonej woli w hotelowym pokoju , umiejętnie stylizowanym na zwyczajne , acz skromnie zagospodarowane mieszkanie . Po upojnej nocy Zuzanna znika z pokoju , jeszcze zanim Paweł się obudzi . Właściwie nie wiem po co przeczytałam tę książkę ? niczego nie wniosła do mojego życia . Żadnych emocji i wzruszeń , podejrzewam że za parę dni , góra tydzień nie będę jej w ogóle pamiętać . Wrażenia , jeśli w ogóle jakieś były , to może momentami czysto estetyczne . Miłość od pierwszego wejrzenia , opisywana poetycko , nawet egzaltowanie miejscami . Tak ładnie milutko , czyściutko , przyjemnie się czytało , jednak to już wszystko co udało mi się wyciągnąć z tej lektury . Raczej nie polecam , chyba że w promieniu wielu kilometrów nie ma nic ciekawszego do czytania .

'' Samotność jest wtedy , kiedy nie ma mnie we mnie ''

Ot , takie tam czytadełko - romansidełko , bez zbytniego polotu i głębokich przemyśleń . Standard i schemat . Ona , oczywiście , a jakże by inaczej , zjawiskowo piękna . Figura modelki i cudne zielone , zamglone poetyckim smutkiem oczy . On równie pięknie przystojny z uroczymi pośladkami opinanymi przez dobrze skrojone...