Świetna książka która nie porwała mnie stylem ale wielowątkowością i zagmatwaną historią już owszem!
Młode małżeństwo- ona położna, on ginekolog. Trójkąt z nimi tworzy Kasia, ukochana córka, przejawiająca nieco neurotyczną osobowość. W tej pełnej ciepła i otwartości rodzinie, w której nie ma tabu, dojdzie do paradoksalnego biegu wydarzeń.
Zaręczam że nawet Ci, którzy "widzieli już w życiu wszystko", będą zaskoczeni tym jak bardzo los może płatać nam psikusy i zaskakiwać nas nieoczekiwanymi wydarzeniami.

Książka traktuje nie tylko o piętnie choroby rzucającym cień na życie wielu osób z otoczenia chorego człowieka. Skłania również do bardziej przemyślanego pochylenia się nad wyborami dokonanymi przez innych.
Niby nic nadzwyczajnego, niby prosto napisane. Po przeczytaniu miałam jednak poczucie, że to, co dotąd było dla mnie jednoznacznie czarne- teraz stało się ewidentnie szare. Boleśnie upadło wypracowane w sobie poczucie co jest przyzwoite, moralne, etyczne.
Od dzisiaj wszystko stało się jeszcze bardziej subiektywne.
Jakże łatwo przychodzi nam ocenianie czynów innych, nie znając ich pobudek i motywacji. Dla mnie ta książka jest bardzo prostą, acz cenną lekcją, aby nie sądzić według własnej, najczęściej nieprzystającej do sytuacji miary.

Jeśli treść książki będzie poparta głębszym zastanowieniem, to czas spędzony nad jej stronicami będzie na pewno bardzo, bardzo produktywny. Polecam.

Świetna książka która nie porwała mnie stylem ale wielowątkowością i zagmatwaną historią już owszem!
Młode małżeństwo- ona położna, on ginekolog. Trójkąt z nimi tworzy Kasia, ukochana córka, przejawiająca nieco neurotyczną osobowość. W tej pełnej ciepła i otwartości rodzinie, w której nie ma tabu, dojdzie do paradoksalnego biegu wydarzeń.
Zaręczam że nawet Ci, którzy...