Nie jest to książka o pielgrzymce, ale o pielgrzymkach. Autor w trakcie kolejnej Drogi, przywołuje poprzednie, wspominając wyjątkowych ludzi jakich spotkał. To właśnie oni są jej bohaterem zbiorowym. Cała gama osobowości, mająca różne powody, cele i dążenia, smutki i radości. Autor stara się nie oceniać żadnego z nich. Sam też obawia się oceny, tego, że jako niewierzący nie będzie mile widziany wśród pielgrzymów. Jak sam mówi, nowe Camino nie jest już tylko katolickie. Należy do każdego, kto chce odbyć pielgrzymkę, a każdy ma własny powód. Chociaż na pierwszy rzut oka może wydać się niektórym płytki, mniej istotny, to jest on tak samo dobry jak każdy inny. Liczy się przecież Droga, która dla każdego jest taka sama i każdy doświadcza jej na swój sposób. A kto wie co będzie na końcu?
Autor oddaje hołd wszystkim tym, którzy tworzą i przez wieku tworzyli Camino:"Stoję jak dzieciak, nie wiem, jak ruszyć z miejsca. Wtedy myślę o nich, o wszystkich pielgrzymach, którzy tędy szli. Mówią mi: Nie jesteś sam. Jesteśmy tu z tobą. Zawsze tu byliśmy. Weź nas teraz za ręce i przejdźmy razem".

Nie jest to książka o pielgrzymce, ale o pielgrzymkach. Autor w trakcie kolejnej Drogi, przywołuje poprzednie, wspominając wyjątkowych ludzi jakich spotkał. To właśnie oni są jej bohaterem zbiorowym. Cała gama osobowości, mająca różne powody, cele i dążenia, smutki i radości. Autor stara się nie oceniać żadnego z nich. Sam też obawia się oceny, tego, że jako niewierzący nie...