„Dobry człowiek”, to debiut powieściowy Andrew Nicolla, który pisząc go, spisał się na medal. Czasem mam ochotę przeczytać coś, co polubię z niewiadomych dla siebie przyczyn, coś, co mnie troszkę zaczaruje i oczaruje jednocześnie. Nicollowi udało się stworzyć właśnie taką książkę.


Tibo Krovic, jest burmistrzem miasta Kropka. Mężczyzna zakochany jest w swojej sekretarce Aghate Stopak, która pachnie Tahiti, parzy mu codziennie kawę i niestety ma męża (z którym prawdę mówiąc nie jest szczęśliwa). Dobry burmistrz wie, iż szaleństwem jest kochać tą kobietę, wie, że mieszkańcy Kropki nie przyjęli by tego dobrze, więc cierpi w milczeniu, czekając na cud. I cud się zdarza, gdy pewnego dnia pudełko ze śniadaniem Pani Stopak, wpada do fontanny. Tibo, wiele się nie zastanawiając zaprasza ją na lunch i jego życie znów nabiera barw.

Bardzo ciekawym posunięciem jest niekonwencjonalna postać narratora, jaką jest Święta Walpurgia, kobieta z brodą i mnóstwem okropnych brodawek na ciele, której obraz wisi w każdym domu, którą czci się na ulicach miasta, gdyż uratowała je niegdyś przed Hunami. Czytając czasem nam to umyka, jednak Walpurgia wie, kiedy o sobie przypomnieć, co skwapliwie wykorzystuje i co jest ciekawym zabiegiem, gdyż nie pozwala nam całkowicie zapomnieć się w lekturze (wskazane, gdy czyta się w autobusie).

Książka jest magiczna. Pokazuje nam miłość w czystej postaci, nie żadne love story, jakich pełno na rynku. Miłość, przez którą jest się szczęśliwym, przez którą się cierpi, dla której się cierpi, z której czerpie się siły do dalszej egzystencji.
Czytamy nie tylko o miłości, ale też o przyjaźni, o nutce magii zaklętej w codziennym życiu, o pysznej kawie parzonej przez Mammę Cesare i o domu w Dalmacji, o którym marzy nasza Aghate.

Jak już wspomniałam, do końca nie wiem, co mi się w niej spodobało. Może właśnie ta miłość i swojskość emanująca z kartek. Czyta się szybko i lekko, historia jest świeża i uniwersalna dla każdego. Bawi, zaskakuje i daje niewiarygodną lekcję przyjaźni i życia. Polecam.

„Dobry człowiek”, to debiut powieściowy Andrew Nicolla, który pisząc go, spisał się na medal. Czasem mam ochotę przeczytać coś, co polubię z niewiadomych dla siebie przyczyn, coś, co mnie troszkę zaczaruje i oczaruje jednocześnie. Nicollowi udało się stworzyć właśnie taką książkę.


Tibo Krovic, jest burmistrzem miasta Kropka. Mężczyzna zakochany jest w swojej sekretarce...