Z założenia książka Junji Ito to komiksowy horror. Myślę, że wcale nie jest łatwo narysować przerażający i koszmarny komiks. Ito się udało. Uzyskał to dzięki bardzo dokładnemu rysunkowi, nagromadzeniu szczegółów w kadrze, które potęgują nastrój grozy. Szczegółowość oraz „mocno” zamknięte, obrysowane kadry potęgują uczucie klaustrofobii. Całość jest w czarni i bieli, kolor pewnie zniweczyłby mroczny i ciężki klimat plansz, a scenom nadałby banalnej landrynkowatości. A tak czytelnik musi uruchomić wyobraźnię i „zobaczyć” krwawą czerwień, „usłyszeć” skrzypienie desek i szum wiatru. Emocje bohaterów wypisane są na twarzach, nie ma schematyczności ujęcia, widać strach i przerażenie. Zapamiętam na długo sceny, które dzieję się w szpitalu, to jedne z najbardziej przerażających kadrów komiksowych, jakie czytałem/oglądałem. Oczywiście, na przestrzeni tych przeszło 600 stron, są momenty słabsze, mniej przerażające. Mimo że przeczytałem Spiralę jakiś czas temu, nadal uważam, iż jest to jeden z najlepszych komiksów rozrywkowych jakie w tym roku czytałem. Polecam go tym wszystkim, którzy uważają starach za dobrą rozrywkę.

- - -
całość do przeczytania tu:
http://dybuk.wordpress.com/2011/10/21/uzumaki-spirala/

Z założenia książka Junji Ito to komiksowy horror. Myślę, że wcale nie jest łatwo narysować przerażający i koszmarny komiks. Ito się udało. Uzyskał to dzięki bardzo dokładnemu rysunkowi, nagromadzeniu szczegółów w kadrze, które potęgują nastrój grozy. Szczegółowość oraz „mocno” zamknięte, obrysowane kadry potęgują uczucie klaustrofobii. Całość jest w czarni i bieli, kolor...