Kolejny tom w bardzo fajnej wersji powieściowo odcinkowej.
Akcje udane, przygody piętrzą się co nie miara. Kobiety kręcą się przy dwóch bohaterach. Oczywiście wszystko na tle wydarzeń z 1945 r, Hitlerowcy i skarby. Złoto pochowane po skrytkach w Prusach wschodnich.
Tomasz i Paweł rozwiązuję zagadkę pewnego esesmana o nazwisku Utykał. Zahaczają o Osowiec nad Biebrzą , Mierzeję Wiślaną i granicę rosyjską .
Jak dla mnie książka wypadła dosyć pozytywnie.
Wzbudza bardzo duże zaciekawienie losami skradzionych skarbów podczas II Wojny Światowej. Prowadzi do ciągłego i nieustającego śledzenia. Zachęcam.
Pozdrawiam odwiedzających.

Kolejny tom w bardzo fajnej wersji powieściowo odcinkowej.
Akcje udane, przygody piętrzą się co nie miara. Kobiety kręcą się przy dwóch bohaterach. Oczywiście wszystko na tle wydarzeń z 1945 r, Hitlerowcy i skarby. Złoto pochowane po skrytkach w Prusach wschodnich.
Tomasz i Paweł rozwiązuję zagadkę pewnego esesmana o nazwisku Utykał. Zahaczają o Osowiec nad Biebrzą ,...

Książka jest niezła, chociaż nie porywająca, i minusów ma moc.
Największym plusem - akcja dziejąca się w Piaskach na Mierzei, niczym u Joanny Chmielewskiej! :)
Ciągle jeszcze w pełni sił Pan Samochodzik!
Paweł Daniec jako jego młody jeszcze pomocnik/współpracownik.
Nawiązanie do Zagadek Fromborka. Harcerze i młodzież szkolna. Wehikuł. Młody Batura. Piękne kobiety, tym razem działające na Pawła. Mądry, rudy pies, znowu niczym u JCh.
Jest też kontynuacja poprzednich przygód Pawła i jego zakochania.
Sama historia, to historia o poszukiwaniach skarbów zgrabionych przez Niemców w czasie II Wojny Światowej, to temat niewyczerpany, tak jak niewyczerpane są pomysły na to co stało się z Bursztynową Komnatą. Inna rzecz, ten największy minus, że książka zupełnie bezpłciowa, bez żadnej ikry.

Książka jest niezła, chociaż nie porywająca, i minusów ma moc.
Największym plusem - akcja dziejąca się w Piaskach na Mierzei, niczym u Joanny Chmielewskiej! :)
Ciągle jeszcze w pełni sił Pan Samochodzik!
Paweł Daniec jako jego młody jeszcze pomocnik/współpracownik.
Nawiązanie do Zagadek Fromborka. Harcerze i młodzież szkolna. Wehikuł. Młody Batura. Piękne kobiety, tym razem...

Dość przeciętna.
I od razu błąd rzeczowy:

[Cytat] „Carramba" płynął o wiele szybciej niż „Miserus". Gdy znaleźliśmy się na polskiej granicy, musieliśmy czekać na towarzyszący nam jacht (...)
(...) Najpierw płynęliśmy pełnym wiatrem na północ i wracaliśmy na południe zygzakując. Tak kręciliśmy się czekając na „Miserusa". Gdy ten wreszcie do nas dopłynął, z okolic Nowej Pasłęki wypłynęła do nas łódź pontonowa z oddziałem żołnierzy ubranych na czarno(...) Nie co dzień do żeglarzy podpływa grupa szturmowa Morskiego Oddziału Straży Granicznej(...)
(...) dokonaliśmy odprawy i mogliśmy płynąć do Rosji(...) [koniec cytatu]

Z opisu wynika, że odprawa graniczna dokonywana jest na wodzie, gdzieś na teoretycznej granicy. Otóż nic z tego! Na Zalewie Wiślanym odpraw dokonuje się albo w Elblągu, albo we Fromborku. Po stronie rosyjskiej - w Bałtijsku. Po odprawie nie wolno nigdzie dobijać do brzegu! Granicę przekracza się w okolicach pławy świetlnej nr 10. Tam cumuje polska jednostka Straży Granicznej i bardzo często zdarza się, że do jachtu przekraczającego granicę podpłynie polski ponton, a jego załoga zapyta o nazwę jachtu i ilość załogi. Rosjan to już raczej nie interesuje, ponieważ dostają pełną informację od załogi jednostki SG.
Acha... Po stronie rosyjskiej obowiązuje zakaz pływania nocą (po polskiej nie).

Dość przeciętna.
I od razu błąd rzeczowy:

[Cytat] „Carramba" płynął o wiele szybciej niż „Miserus". Gdy znaleźliśmy się na polskiej granicy, musieliśmy czekać na towarzyszący nam jacht (...)
(...) Najpierw płynęliśmy pełnym wiatrem na północ i wracaliśmy na południe zygzakując. Tak kręciliśmy się czekając na „Miserusa". Gdy ten wreszcie do nas dopłynął, z okolic Nowej...