Z całej serii napisanej przez pana Nienackiego, podobały mi się tylko dwie - Zagadki Templariuszy i Zagadki Fromborka. Lubię historię, stąd moje wybory. Po tę część sięgnęłam wiedziona ciekawością - czy dorówna oryginałowi i czy treść będzie interesująca.
No cóż, może ja już jestem za wiekowa na takie książki. Wydaje mi się, że dla wczesno nastoletniego pasjonata historii to jest jakaś opcja, chociaż ta dominacja mizoginistycznych uwag nieco mnie uwiera. Nienacki miał mentalność mężczyzny z połowy XX wieku, od faceta z XXI oczekuję jednak szerszych horyzontów. Mówiąc krótko - wątek romansowy do bani, za bardzo też skopiowany z powieści Nienackiego.
Klimat książki nieco mi przypominał "Szatana z siódmej klasy" - ten sam motyw i historia z okresu wojen napoleońskich. Lecz Makuszyński to klasa, u niego akcja toczyła się wartko.
Tu nie jest tragicznie, ale za dużo niezwykle szczegółowych opisów historyczno-architektoniczno-zabytkowych, że tak powiem.
Nie chcę jednak potępiać w czambuł. Z książki wyniosłam ogólną wiedzę dotyczącą historii Warmii, że tam trwały walki, Napoleon, Prusacy, Krasicki, zamki i baszty. Jeśli wybiorę się z te rejony, to odwiedzę Lidzbarki Warmiński i Przezmark. Zawsze to coś pozytywnego.

Z całej serii napisanej przez pana Nienackiego, podobały mi się tylko dwie - Zagadki Templariuszy i Zagadki Fromborka. Lubię historię, stąd moje wybory. Po tę część sięgnęłam wiedziona ciekawością - czy dorówna oryginałowi i czy treść będzie interesująca.
No cóż, może ja już jestem za wiekowa na takie książki. Wydaje mi się, że dla wczesno nastoletniego pasjonata historii...

Bardzo słaba. Wyjątkowo nieciekawie, nużąco przedstawiony temat historyczny czyli walki armii napoleońskiej na Mazurach. Same poszukiwania prowadzone przez Pawła Dańca i jego perypetie z kobietami - również mdłe. Zero ikry, i nawet Pan Tomasz w charakterze wisienki na torcie nie zaradza.

Bardzo słaba. Wyjątkowo nieciekawie, nużąco przedstawiony temat historyczny czyli walki armii napoleońskiej na Mazurach. Same poszukiwania prowadzone przez Pawła Dańca i jego perypetie z kobietami - również mdłe. Zero ikry, i nawet Pan Tomasz w charakterze wisienki na torcie nie zaradza.

"Pan Samochodzik" zawsze kojarzył mi się z nudą, dlatego nie sięgnęłam po żadną część. Teraz, gdy skończyłam tę książkę, mogę powiedzieć, że moje obawy się potwierdziły. Zupełnie nie w moim stylu - przede wszystkim za dużo historii, poza tym sam motyw poszukiwania skarbów nigdy nie wydawał mi się interesujący. Raczej nie będę czytać innych powieści z serii.

"Pan Samochodzik" zawsze kojarzył mi się z nudą, dlatego nie sięgnęłam po żadną część. Teraz, gdy skończyłam tę książkę, mogę powiedzieć, że moje obawy się potwierdziły. Zupełnie nie w moim stylu - przede wszystkim za dużo historii, poza tym sam motyw poszukiwania skarbów nigdy nie wydawał mi się interesujący. Raczej nie będę czytać innych powieści z serii.