-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "zazdrość" [353]
[ + Dodaj cytat]Oto co należy wiedzieć o zazdrości. Nie wygląda dobrze. A racjonalna część ciebie o tym wie. Przecież nie jesteś zazdrośnicą! Takie kobiety są straszne! To nie ma sensu! Jeśli się komuś podobasz, zostanie z tobą, jeśli nie lubi cie na tyle, by zostać, nie jest wart tego, by z nim być. Przecież to wiesz. Jesteś rozsądną, dojrzałą, dwudziestoośmioletnią kobietą.
Kto nie ma nic, nie budzi w nikim zazdrości. Najlepszy stróż to brak drzwi (str. 20).
Dostanie się w szpony zazdrości to jak osadzenie samego siebie w najstraszliwszym więzieniu na świecie. A to dlatego, że więzień sam się w nim zamyka. Nikt go tam przemocą nie wsadza. Sam wchodzi, zamyka się od środka i sam wyrzuca klucz przez kratę. Poza nim nikt na świecie nie wie, że jest tam uwięziony. Oczywiście, gdyby postanowił stamtąd wyjść, mógłby to zrobić. Dlatego, że to więzienie jest w jego sercu. Ale nie może powziąć takiego postanowienia. Jego serce stało się twarde jak skała. Na tym właśnie polega istota zazdrości.
Właśnie z tego powodu Briggs stworzył program dla takich jak oni. Właśnie dlatego przychodził do dwunastoletniego Deana. Bez względu na to, jak długo pracowali w zawodzie i jakie odbywali szkolenia, ci agenci nigdy nie będą mogli się poszczycić tak doskonałym instynktem jak naznaczeni.
Zazdrość jest silnym i nieprzewidywalnym uczuciem, nawet jeśli szczerze ufasz ukochanej osobie.
Dopóki nas coś nie zaboli, zapominamy, że mamy ciało. A zazdrość przypomina nam, że mamy uczucia.
(...) czasem emocje muszą być zawoalowane: mężczyzna kocha kobietę, ale niekiedy musi wzbudzić w ukochanej zazdrość, flirtując z inną. Zazdrość ukochanej dowodzi, że ona też go kocha i ceni.
- Pomyśleć - odezwał się Caderousse, kładąc rękę na papierze - że w ten sposób można zabić człowieka snadniej, niż zaczaiwszy się na niego pod lasem! Pióro, kałamarz, świstek papieru wzbudzały we mnie większy strach niźli szpada albo pistolet.
Zazdrość była niczym rozfalowane, wypełniające go szare morze. To, że inni mogą być owinięci kołdrą własnych światów, bezpieczni w rodzinie ... napełniało go bólem.
(str.129)
O ileż łatwiejsze musiało być życie zazdrosnych pijaczek przed epoką mejli, esemesów i komórek, przed inwazją całej elektroniki i śladów, które za sobą zostawiają.