Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy wyczerpało się wszystkie możliwości, co zostaje? - Niemożliwość.

Śmierć upoważnia do wszystkiego. Można by sądzić, że w miarę jej zbliżania zaczynamy odczuwać skruchę, oczyszczać się. A tymczasem jest na odwrót. W miarę starzenia dostrzegamy, że wszystkie ideały, wszystkie problemy tracą na znaczeniu. Jedno jest tylko pewne: to, że umrzemy. I że nikt nie da nam drugiej szansy. No więc zdradzamy żony, łamiemy przysięgi. Przebaczamy sobie wszystko lub prawie wszystko. Ludzie, z którymi masz do czynienia, kradną, gwałcą, zabijają z tą samą ideą. Dostać to, czego pragną, zanim będzie za późno.

Ludzkość nie jest wizerunkiem Boga, lecz oszustwem demona.

Zawsze można uciec z więzienia. Ale z wolności?

Miłość żywi się uczuciem tego drugiego. Bez uniesień serce wysycha. Ginie umiejętność dzielenia się. W końcu każdy się chroni, zamykając w sobie, i pozostaje to, co jest najsmutniejsze - samotność".

Sram na dzisiejszą sztukę, na tych wszystkich dupków, którzy już nie wiedzą, co tworzyć, żeby się wybić, i obrazami, które sygnują, wtapiają się w ten strumień gówna.

Czasami niepowodzenie jest lepsze od zwycięstwa

Jedynym więzieniem kobiety jest miłość. Kobieta zawsze pada ofiara sentymentalizmu. Sto lat walki nie zdołało przełamać tej nieuleczalnej słabości.

... podświadomość mści się we śnie za cenzurę, która w ciągu dnia nie dopuszcza jej do głosu.

We Włoszech przez trzydzieści lat pod rządami Borgiów mieli wojowanie, terror, morderstwa, rozlew krwi, ale stworzyli Michała Anioła, Leonarda Da Vinci i Renesans. W Szwajcarii mieli braterską miłość, mieli pięćset lat demokracji i pokoju, i co stworzyli? Zegar z kukułką.
(cytat oryginalny pochodzi z książki Harry'ego Lime'a "Trzeci człowiek").

Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ludzi.

Jestem bez życia.I tak silne jest moje pragnienie śmierci, że umieram, ponieważ nie umieram...".

Kiedy otchłań jest w nas, nie słyszymy już, jak nas woła.

Chciała krzyknąć, ale brutalna dłoń opadła na jej usta. W oczach mężczyzny Mathilde wyczytała prosty komunikat: jeśli piśniesz, nie żyjesz. Przyciskał lufę rewolweru do jej gardła. Gwałtownie zamrugała na znak zgody. Mężczyzna powoli uniósł dłoń, odejmując palce od jej ust. Spojrzała na niego błagalnie, wyrażając wzrokiem całkowitą uległość.

Znam twoją chorobę. To Zachód z jego rozkładem. Rozszalały indywidualizm. Brak wiary, ideologii...

JESTEŚMY PANAMI, JESTEŚMY NIEWOLNIKAMI. JESTEŚMY WSZĘDZIE I NIGDZIE NAS NIE MA. JESTEŚMY MIERNICZYMI. UJARZMIAMY PURPUROWE RZEKI.

Kiedy nie można żyć bogato, najlepiej wybrać prostotę.

Byt człowieczy jest jak odwrócony proces alchemiczny: nie przemienia ołowiu w złoto, ale z uporem zamienia złoto w ołów.

Miłość jest jak cygaro. Jeśli dopuścisz, by zgasło, to możesz je wprawdzie zapalić, lecz już nigdy nie będzie miało tego samego smaku.
(powiedzenie Richarda Nixona).

Dzieci nigdy nie są winne.

Nawet jeśli spodziewasz się najgorszego, rzeczywistość zawsze potrafi przerosnąć oczekiwania.

Trumna jak sweter, ma w środku metkę.

Obracamy się w brutalnym, irracjonalnym i zamkniętym świecie. Jest to świat niebezpieczny, z konkretnie zaznaczonymi granicami. Kto znajduje się poza nimi, nie jest w stanie go naprawdę poznać.

Zło jest jak wszystko inne- po przekroczeniu pewnego progu obojętniejemy na nie.

Jako dobry katolik wiesz jednak, że cierpieniem odkupujemy grzechy i że gdy ciało jest udręczone i profanowane, dusza wznosi się ku niebu.

Mężczyźni kochają tylko powłokę zewnętrzną, kobiety obchodzi jedynie wnętrze. Lubimy owoc i jego smak. Oni zadowalają się obierkami.

W jaki sposób potrafiła być tak delikatna i zarazem konkretna? Tak słodka i okrutna? Tak bliska i tak daleka? Tę samą dwoistość rozpoznał w jej wzroku, energiczny błysk oczu, nieskończona słodycz w rysunku brwi.

Najlepszy sposób na to, żeby cię nie zauważono, to nie ukrywać się.

Ci gliniarze nie wybrali pracy w policji kierując się poczuciem obowiązku obywatelskiego ani strachem przed bezrobociem. (...) Byli tu dla tej dawki adrenaliny. Żeby poczuć przerażający dreszcz nad przepaścią, patrzeć w oczy mrocznej otchłani i Złu.

Wiesz, że wisielcom staje jak capom? Będziesz mi mógł wreszcie obciągnąć,laleczko.