Tamtego dnia młodsze królewny, jak często się im zdarzało, spierały się, której z nich przypadnie rola Matabruny, bo żadna z nich nie chciała zostać złą czarownicą, Dosia zaś znad poduszki pokrytej psią sierścią zerkała na Eliasa, jasnowłosego dzikiego chłopca, przyodzianego na gobelinie w przedziwną ni to kolczugę, ni to koszulę utkaną wprost z listowia, gdy karmił swoje rodzeństwo, podstępem Matabruny zamienione w stado łabędzi. Zastanawiała się, w jaki sposób zdołał zachować wśród leśnych stworzeń pańską bladość skóry, krągłość łydek i wdzięczne, nieomal łabędzie wygięcie szyi. Sieroty, które zdarzało się jej spotykać, miały wychudłe członki, poranione ręce i ziemiste, wygłodniałe twarze. I nikt nie dopatrywał się w nich szlachetności ani innych przymiotów. Kaznodzieje, owszem, nawoływali do miłosierdzia, ale małych, kostropatych nędzarzy przepędzano od progów mieszczańskich i kościelnych i zawsze dawało się to jakoś zgrabnie wytłumaczyć – bo nie dość byli pokorni, bo się parali złodziejstwem, bo skrycie nienawidzili zasobniejszych od siebie i w głębi serca życzyli im jak najgorzej.
Jak to było możliwe, głowiła się karliczka, że jedni, chowając się wśród bydlątek, nabierają wdzięku, inni zaś niepostrzeżenie potwornieją i osuwają się w bydlęcą głupotę? Może Elias i jego rodzeństwo wychowywali się w jakimś innym lesie, podobniejszym do rajskiego ogrodu niż do zagajników nad brzegami Prądnika, dokąd czasami zabierała ją w letnie popołudnia Alszka? Może cała szlachetność pochodzi z krwi i dzieci królewskiego rodu pięknieją, jeśli biegają boso po starych dąbrowach, podczas gdy sieroty po żebrakach i ladacznicach nabawiają się od tego jedynie liszajów i wrzodów? Kiedy ośmieliła się zagadnąć o to jedną z dwórek, panna oburzyła się tak bardzo, że tylko łaskawość królowej, rozbawionej konceptem karliczki, obroniła Dosię przed wielkim biciem. Więc potem już nie pytała o nic, w milczeniu uznając, że królewskie dzieci chowa się według innych praw niż potomstwo plebsu.
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
Krzywdzimy ludzi, których kochamy, i to dużo częściej niż obcych.
A kiedy spojrzę na jej twarz - twarz, którą znam lepiej niż własną - wiem, że znaczyłem dla niej równie wiele, a może i więcej. Co dla mnie z kolei znaczy o wiele więcej, niż kiedykolwiek zdołałbym wytłumaczyć.
Z reguły tylko pień nie potrafi rozpoznać kobiety, którą przestano kochać wbrew jej życzeniom.
Inne cytaty z tagiem ludzie
Zawsze powtarzał, że ludzie zachowują się tak, jakby byli nieśmiertelni, i to było ich zgubą.
Byłeś w raju i go nie rozpoznałeś. Zresztą zdarza się to większości ludzi na tym świecie. Szukają cierpienia tam, gdzie znaleźli by największą radość, bo wydaje im się, że nie zasługują na szczęście.
Kiedy człowiek straci wszystko, odnajduje samego siebie.
Inne cytaty z tagiem pieniądze
Człowiek, który ma na co wydać pieniądze, nie chce ich widzieć. Płaci czekami, podpisuje dokumenty. Nawet w pokera gra na żetony. To symbol. W naszym społeczeństwie człowiek, który nie ma na co wydać pieniędzy, nie ma po co żyć.
Od trwania na klęczkach przed bóstwem lub pieniądzem wiotczeją mięśnie i wola niezbędne do marszu naprzód.
Jak to dobrze, że ja nie mam pieniędzy... mogę spać spokojnie.