Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pavesego ciężko zrecenzować, ponieważ nigdy nie czytałem czegoś podobnego: są to trzy powieści, podczas których czytania często możemy się nudzić, a dopiero po ich skończeniu zaczynamy w pełni odczuwać ich ważkość z wpływem, jaki na nas wywarły - podobne, aczkolwiek lżej usypiające, doświadczenie miałem przy odczycie, nazwę coś popularnego, "Iliady" - tylko że tutaj panuje kompletnie inna atmosfera; dziwnie ściśnięta, odległa, półparna, jakbyś nudził się w lato przy zobojętniałym nastroju, kompletnie sam. Czytając miałem dodatkową motywację nie wściekać się, ponieważ dobrze znam sylwetkę autora - darzę go sympatią za sam życiorys, zawarty też w jego dziennikach. Podobnie tutaj polecam wcześniej zaangażować się w prześledzenie istotnie biografii i może nawet przeczytanie owych dzienników - inaczej lektura może budzić jeszcze większą niepewność - "czy chcę dalej czytać?".