Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nazwałabym go raczej nacjonalistą rozwojowym. Od kilku już lat wsiąkam coraz mocniej w relacje polsko-ukraińskie. A teraz w dobie wojny to zagadnienie staje się coraz bardziej aktualne, przede wszystkim w kontekście coraz liczniejszym pomysłów związanych z jakąś formą współpracy między oboma narodami. Swoich sąsiadów należy znać, a poznawać trzeba koniecznie nie przez to co my o nich myślimy ale co oni myślą o sobie i nas samych. Stąd pomysł na lekturę. A ta była arcyciekawa. Jest opowieścią o Michaile Hruszewskim – ukraińskim historyku i publicyście żyjącym i tworzącym na przełomie XIX i XX w. Niezwykle płodnym ale i skrajnym w osądach. Przez jego prace można wyczytać stosunek znacznej części intelektualistów przełomu tamtych wieków do naszego kraju. Nie chcę zdradzać tez (choć można się ich domyślać). Ogromną wartością tej publikacji jest wielka ilość cytatów z epoki. Autor opowiada o Hruszewskim cytując go oraz jego adwersarzy. Choć tezy i tezy przeciwne ciągle się powielają to dzięki temu tworzą naprawdę gorącą relację polsko-ukraińską