Jesteśmy społecznością, która kocha książki

NOWA ERA SUPERBOHATERÓW Zanim Darwyn Cooke stworzył Nową granicę, istniała już ta miniseria odbrązawiająca Złotą Erę komiksu i wynosząca sentymentalne opowieści graficzne na wyżyny dostępne jedynie nielicznym. Utrzymana w duchu dzieł Alana Moore’a i Franka Millera z okresu zapoczątkowanej przez nich rewolucji, po raz kolejny udowadnia, że najciekawsze rzeczy dzieją się poza kanonem, nawet jeśli biorą się za nie ludzie, których o wielkość byśmy nie posądzali. W końcu James Robinson (swoją drogą kolejny Brytyjczyk, który pokazał na rynku amerykańskim jak się robi komiksy) nie jest szczególną legendą branży. Możecie pamiętać go z niezłego komiksu Batman: Blades (świetnie zilustrowanego przez niezawodnego Tima Sale’a) czy przeciętnego fabularnie albumu JLA: Pragnienie Sprawiedliwości. Zapomnijcie jednak o nich: Złoty wiek to rzecz na zupełnie innym poziomie: dojrzała, inteligentna, przemyślana i poruszająca. Szkoda, że Robinson nigdy już nie osiągnął w swych dziełach takiej jakości, scenariuszami do filmów pokroju Ligi niezwykłych dżentelmenów psując sobie opinię wśród fanów. Wracając jednak do JSA: Złoty wiek, jak sam tytuł mówi, cała opowieść przenosi nas do początków superbohterów. Gdy wraz z wybuchem drugiej wojny świtowej przybywa walczących ze złem przebierańców, zaczyna się nowa era. Jednakże w czasach pokoju, które nastają potem, wydaje się że dla herosów nie ma już miejsca. Jedni starają się przywyknąć do takiego stanu rzeczy i w nim odnaleźć, inni chętnie pokazaliby co jeszcze potrafią. Gdy Americommando zaczyna kandydować do senatu, podejmuje próbę stworzenia superbohaterskiego oddziału na nowe czasy. Pytanie, jak poradzą sobie w latach 50. schodzi na dalszy plan wobec kwestii co takiego heros ukrywa… Całość mojej recenzji na portalu GWD: http://www.gothamwdeszczu.com.pl/blog/wkkdc-jsa-zloty-wiek/