Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Robet Rient opisuje traumy przez które przeszedł wynikające z przynależności do tzw " kociej wiary". Ile to razy spotykaliśmy świadków Jehowy na swoich podwórkach? Dziś naprzykład wracając z porannego joggingu zostałam przywitana przez Jehowh's witness przed swoimi drzwiami i przypomniałam sobie właśnie o tej interesującej książce. Dla niewtajemniczonych dziennik Łukasza ( bo tak na imię miał autor przed opuszczeniem zboru) może być bardzo ciekawym żródłem informacji o absurdalnych zasadach życia w sekcie. Przyznam iż sama byłam zaskoczona czytając, że np przy choćby krótkiej grzecznej wymianie zdań na temat Biblii albo inne tematy religijne rozmówca oceniony jest przez zbór jako "gotowy do nawrócenia " Będąc nastolatką brałam czynny udział w życiu Kościoła Katolickiego, sama nauczałam i prowadziłam rekolekcje w szkołach i bardzo często wdawałam się w zażarte dyskusje z Jehowymi , uwżałam się z najmądrzejszą na świecie bo na każdy ich werset odpowiadałam swoim wersetem , nawet lubiłam ten challenge.. a tu proszę okazuje się , że dyskutowali ze mną tylko dlatego, że byłam odpowiednio znaczona w ich księgach. Książka bardzo ciekawa, pokazuje jak często negatywnie religie wpływają na rozwój dziecka. Jak ważne jest wsparcie bliskich i patrzenie na drugiego człowieka bez oceniania go. Ja też wyleczyłam się z religijnego fanatyzmu w którym spędziłam dzieciństwo tak jak Robert więc doskonale rozumiem i polecam ten pamiętnik Świadka.