Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardziej czuję poezję niż się na niej znam. „Duety” trafiają do mnie w przeważającej części. Książka zaczęła się dla mnie od strony 16. od wiersza „Urodziny” (rewelacja) i, z małymi przerwami, wsiąkła we mnie jak woda w gąbkę (ale nawet w tych małych przerwach nie czułem się jak murawa na narodowym). Czytając, od razu można odczuć, że jest się zwodzonym, gonionym w ślepe uliczki, wprowadzanym w ostre zakręty, na których ciężko się wyrobić; byłem zaskakiwany dwojakim sensem budowanych fraz, np.: „biją wam serca dotąd spokojne / o regułę bądźcie”, „na chybił trafił pierwszy lepszy pociąg do nałogów (…) trafi na poranną stację / radiową”, „za oknem skrzypią huśtawki / nastrojów”, „liczba pi / -jaków”, „ostatnia nadzieja białych / wierszy”…, a również często dwojakim sensem słów: „nie/dziel/nie”, „świat(ło)”, „za(nim)”, „komunika(n)ty”, „Rum(burak)”, „Rumzeiss”, „teoria (r)ewolucji”… Mi to się bardzo podoba. Nie jest nudno, smętnie i patetycznie, bynajmniej, czasami jest zabawnie. No i dużo się pali papierosów i stosów w tych wierszach. Autora odkryłem dzięki Lubimyczytać.pl i książki Jego stawiam na półce z ulubionymi poetami: Świetlickim, Podsiadło, Honetem, Macierzyńskim, Olszańskim, Dąbrowskim, Majeranem…. A na koniec kilka ładnych kwiatków: „są różańce którym się nie odmawia”, „jej krew jest wstrząśnięta i nie chce się mieszać”, „red ból z wódką”, „zanim meble odgonią echo od ścian”, „palec skazujący na ciszę”, „rozpuszczona pod językiem landrynkowa kość”, „krew w winę”, „gonię za cieniem szachuję / wybieram czarne pola” No i jeden wiersz muszę przytoczyć w całości, bo to mój ulubiony: „Bożeciało” dziewczynki sypią kwiaty kobietom po trzydziestce wypadają włosy ukradkiem czepiają się ubrań obcych mężczyzn ich drobnych żon tych na tacę małych chłopców którzy myślą o trudnym do przejścia ostatnim levelu gry. tej gry. nie kupiłem bułek dziś otwarli tylko jeden rodzaj świątyń i nie ma tu żadnego monopolu tłok pod kościołem zanim wejdę do klatki dzwony znów pobiją się jeden z drugim więc pytam Kubę jak to jest na boże ciało? a on zaczyna się śmiać…