Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Duże rozczarowanie. Proces Eichmanna był dla autorki chyba wyłącznie pretekstem do szczegółowego opisania własnego procesu z niejakim Irvingiem. Z notki biograficznej wiem, że napisała też książkę wyłącznie o tym procesie, więc nieco się gubię - chciała napisać o Eichmannie, nie miała o czym, więc zastosowała wypełniacz? Eichmann był tylko wymówką, była rozżalona, że wcisnęła tam tak mało swojej własnej historii i spłodziła kolejne dzieło już wyłącznie w tym temacie? Nieważne. Jeśli ktoś spodziewał się rzetelnego, obszernego opracowania na wskazany tytułem temat, dozna podobnego mojemu rozczarowania. Na początku relatywnie długi wstęp o procesie autorki z Irvingiem, potem krótka wzmianka o procesie Eichmanna, naszpikowana odniesieniami do procesu autorki z Irvingiem, potem wyczerpująca analiza tekstu, poglądów, wypowiedzi Hannah Arendt, a na końcu mdłe podsumowanie. Zmarnowany temat.