Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie można odmówić p. Szeremietiewowi (chyba tak się to odmienia) ogromnej wiedzy historycznej. Niestety w kilku miejscach dostrzegłem brak konsekwencji i logiki w rozumowaniu autora, jeśli pisał o słuszności postępowania ministra Becka z Hitlerem i Francją. Nie wymagam, żeby zawsze zgadzać się z tezami p. Zychowicza, ale tutaj mamy do czynienia z bezrefleksyjnym "było dobrze i koniec" i żaden argument przytaczany później na ten temat nie był analizowany. Nawet w końcowych rozdziałach możemy spotkać się z twierdzeniem, że postawa Becka i Rydza-Śmigłego zakładająca przyjęcie na siebie w niepewnej walce uderzenie Wehrmachtu była najlepsza z możliwych. I nie do końca można obwiniać sojuszników, gdyż potrzebowali oni dodatkowych pięciu dni, żeby uderzyć od zachodu i gdyby nie ten zły Stalin to pewnie by się udało... Rozumowanie moim zdaniem wbrew zdrowemu rozsądkowi. Tak czy inaczej książka zawiera sporo mało znanych faktów (np. jeśli chodzi o Litwę) i jest niesamowitą kopalnią wiedzy politycznej i historycznej na temat stosunków Polsko-Niemieckich, Polsko-Francuskich, Polsko-Czeskich, Polsko-Litewskich oraz częściowo Polsko-Angielskich. Temat ZSRS został potraktowany bardzo po macoszemu, co wydaje się dziwne biorąc pod uwagę choćby nazwisko autora i jego pochodzenie.