Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marszałek nadworny koronny (od 1650),starosta pobiedziski (od 1631),marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie (1638),podkomorzy kaliski (1638-1640),podkomorzy poznański (od 1640),starosta hrubieszowski, poeta, satyryk, pisarz polityczny i teoretyk literatury.
Syn Piotra Opalińskiego, wojewody poznańskiego i Zofii z Kostków, brat Krzysztofa. Wszechstronnie wykształcony, był wychowankiem Akademii Lubrańskiego w Poznaniu, jak też uniwersytetów w Louvain, Orleanie i Padwie. 28 listopada 1639 ożenił się z Izabelą Tęczyńską (córką wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego),co pozwoliło mu odziedziczyć rozległe dobra Tęczyńskich. Dzięki tym funduszom zgromadził jedną z największych bibliotek ówczesnej Europy. Z Izabelą Tęczyńską miał dzieci, którymi byli: Jan Opaliński, Stanisław Łukasz Opaliński i Zofia Anna Elżbieta Opalińska. Działalność polityczną rozpoczął w wieku 20 lat na sejmie elekcyjnym w 1632, na którym głosował za wyborem królewicza Władysława na króla Polski. W przeciwieństwie do poglądów brata, jego zainteresowania polityczne obracały się wokół stronnictwa króla i jego dworu. Wielokrotnie posłował na sejmy i był członkiem rozmaitych komisji sejmowych (wojskowych, skarbowych i traktatowych). W 1638 był marszałkiem sejmu. Po śmierci Władysława IV był posłem na sejm konwokacyjny 1648 roku i elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa poznańskiego w 1648 roku. Poseł na sejm 1649/1650 roku z sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego. Wiernie stał przy królu w czasie "potopu", popierając także dworskie projekty elekcji vivente rege na sejmach w 1661 i 1662. W 1661 roku otrzymał ze skarbu francuskiego 12 000 liwrów. W 1661 roku wspierał powstanie pierwszej polskiej gazety Merkuriusza Polskiego. Pochowany wraz z żoną Izabelą Tęczyńską w Końskowoli, w krypcie kościoła parafialnego, pod pomnikiem personifikującym Vanitas - Marność, opatrzonym herbem Opalińskich – Łodzia.